«جنگلهای زاگرس در نبود امکانات اطفای حریق همچنان میسوزند.» این جمله را طی سالهای اخیر همزمان با آغاز روند افزایش دمای هوا و خشک شدن پوشش گیاهی و شروع حریق در جنگلها در رسانهها بارها و بارها خواندهایم؛ جملهای که در ورای آن نه تنها معنای سوختن درختان چند صد ساله بلوط و ذخایر ژنتیکی با ارزش نهفته است بلکه به معنای بیثمر ماندن تلاشهای نیروهای انسانی برای اطفای حریق و حتی از دست دادن و مصدوم شدن برخی هموطنان در این راه است. حالا با اعزام یک هواپیمای آببر برای کمک به اطفای حریق در جنگلهای جنوب ترکیه پرسشها و انتقادات زیادی مطرح شده است.