...ذائقه چيني ها واقعا عجيب و غريب است. سوسک،قورباغه،مار ،عقرب ،سگ و گربه و خلاصه هر جنبنده اي ؛اينجا غذا محسوب مي شود و به قول ظريفي ؛از نظر چيني ها ،همه پرنده ها جز هواپيما و همه چارپايان جز ميز وصندلي قابل خوردن هستند!!در اين مدت قوت غالب ما سبزيجات و لبنيات است و اگرچه رستوران هاي اسلامي هم پيدا مي شود اما مشاهده خوراکي هاي عجيب و غريب و بعضا مشمئزکننده ،جرات اطمينان به اينگونه رستوران ها را نيز از ما گرفته است برگرفته از اينجا
*طبيعي است، هر کشوري فرهنگ ويژه خود را داشته باشد، که در درازاي تاريخ و از انباشت دانش و تجربه انسانهاي آن سرزمين ،بویژه آموزش درست و نیک، آب و هوا و صدها چرايي و کنش و واکنش درست و نادرست، پديد آيد.به گفته دوست وبلاگ نويسي:
شما بهترين کله پاچه را در فرانسه بپز و مجاني به مردم بده، همه اش را مستقيما" مي ريزند توي زباله و مي روند همان سوپ حلزون خودشان را مي خورند.
3-يادم است در تکبيرهاي دشمن کوب چندسال پيش-چندگاهي- ،چين کمونيست هم مانند شوروي کمونيست(پدر روسيه کنوني)افتخار مرگ بر!همانند آمريکا و اسرائيل بر او ميشد و روزگار چرخيد و اکنون چين کمونيست از رب گوجه فرنگي ،بادام زميني،مهر و تسبیح نماز،چادر مشکی ،کفش،اسباب بازي کودکان ،پستانک و خلال دندان، تا ساخت مترو و پالايشگاه و دانشگاه و ورزشگاه و فرستادن شيرحشک (ولو آلوده به ملامين) و سموم شيميايي و هرچي گمانش را ببريم و نبريم،برايمان مي فرستند. و اين چيني ها نفت را از چاهمان! بيرون مياورندو ما ... و اژدهاي چيني بيدار و ترتیب کارمان را مي دهد.(من که به چینی ها از یک سو، درود و آفرین می فرستم-این اندازه پر تلاشند و همچون دیگر کشورهای هوشمند ،نگاه به درون و نخست خانه ،راهبردشان است وبه پیشرفت ایل و تبار خود می پردازند)
اما ما...
2-اي کاش ميدانستيم اين راه دست یازیدن به پیشرفت و سربلندی نيست و -در بهترین گونه اش- ما در آينده بسان چين نمي شويم -چه اين راه -به فرمایش پشینیان ما، به ترکستان است و مرگ انديشه و نوآوري و کشتن نبوغ فرزندان اين سرزمين و نابودي توليد ،محيط زيست و اقتصاد و سلامت کشور است و به گونه اي امنيت ملي ما را به چالش دارد. اگر نيک بنگريم ، هيچ کشوري بدين راهبرد و شيوه به پيشرفت نرسيد
1-اين روزها، چيني ها با سنگدلی هميشگي خود، به سرکوب و کشتار زنان و مردان مسلمان اویغور ترکستان شرقي که پیوندهایی نیز با فرهنگ پارسي و اسلامي دارند پرداخته اند و ترکيه به انگيزه ترک بودن، شديدا به چين تاخته(در این وبلاگ آمده است: دیروز یک اویغور ساکن ترکیه را می دیدم. می گفت: چرا ایران موضع نمی گیرد؟ لبخندی تلخ کردم و گفتم: فعلا ایران اسلامی، مسائل مهمتری از جمله مدیریت جهان را دارد انجام می دهد و وقت برای مسائل کوچیک ندارد.* بیش از هزار اویغور مسلمان ترک کشته شده اند اما تمامی خبرگزاریهای خارجی از قتل 156 نفر خبر می دهند و دولت چین هم تصاویر چینی های مصدوم را پخش می کند!!..)
و ما بسوي چين و ترکستانيم و بپاييم روزي چيني ها ما را به ترکستان نفرستند!