حکیم تارنما نویسی، در روز دید وبازدید پس از سیزده میگفت از چه قلمت مدتی است بکار ناید.او را بگفتم: راوی نقل میکرد که چند روز قبل از سیزده، هر قدر همی بدنبال یک مدیر گشتیم تا ترتیب مصاحبتی با رادیو را به مناسبت این روز نامیمون برای طبیعت فراهم سازیم ، مدیری یافت نشد.علت را جویا شدم و راوی بگفت؛ در زمانه ای که یک مصاحبت با اصحاب بی کار و بی عار رسانه، موجبات عزل مدیری را فراهم مینماید ،هیچ خوش نیاید تا مدیری نان خود را با پاره آجری تاخت زند.
پس رو به حکیم کرده وهمی گفتم “اگر ما بیش از کوپن مبارک افاضات بخرج دهیم چون پست مدیریتی همی نداشته تا بستانند،لذا خوف خواهیم کرد مبادا ما را از مدیریت اهل منزل محروم سازند.لذا ترجیح میدهیم ما هم چون مدیران نامعزول دنباله رو این شعار باشیم که” اگر حرف زدن نقره باشد پس سکوت طلاست”