به شیراز که رسیدم -ندانسته و بدون اینکه نخست ،پی ببرم-از خیابان رودکی آغاز کردم و وارد خیابان فردوسی شدم و آنگاه به خیابان حافظ رسیدم و پیش از آنکه به پل تنها رودخانه شیراز ،که بخشی اش را آسفالت کردند!! برسم ،داشتم این گذر عجیبم از خیابانها و ترتیبش را می نوشتم که دوتا و آنگاه دو نفر دیگر جوان شیرازی یکهو آمدند پیشم و پرسیدند چی داری می نویسی ؟…
۵-گفتم -داشتم می نوشتم- از خیابان رودکی که پدر شعرپارسی است گذشتم و به خیابان فردوسی بزرگ رسیدم که استادش رودکی سمرقندی بود و این خیابان که به پایان رسید به خیابان حافظ رسیدم (نمی دانم شما جوانها می دانید این یعنی چه؟)چه اندیشه ی بزرگی در این چینش و نامگذاری اینگونه بوده-درود به او
۴-میدان ارک شیراز(شهرداری)و آن ارک بس سترگ و تماشایی را که از نزدیک می بینی به سازندگانش درود و آفرین می فرستی این یک میدان و ارک نیست، بزرگترین تابلوی گیتی است در برابر دیدگانت.ایکاش میشد بوسیدش!
۳-آرامگاه حافظ و حافظیه-بر سر تربت ما گر گذری،همت خواه/که زیارتگه رندان جهان خواهد بود–
چه ساختمان و سازه ای است این آرامگاه وگنبد و باغ و گل آرایی اش.بسان شعر حافظ دلکش و هنرمندانه…
۲- آرامگاه سعدی-خاک سعدی شیراز بوی عشق می آید/هزار سال پس از مرگ او گرش بویی
ساختمان آرامگاه سعدی براستی که دیدنی و تماشایی است، انسان از دیدنش سیر نمی شود در سال ۱۳۲۷ساختنش آغاز و سال ۱۳۳۱ پایان می یابد
چو فرهاد از جهان بیرون به تلخی میرود سعدی و لیکن شور شیرینش بماند تا جهان باشد
۱-با خود می اندیشیدم این چندتا ساختمان شیراز را نمونه ساخته(تخت جمشید و جاهای دیگر بماند)و جدای از اینکه گردشگران را از جای جای ایران و دیگر کشور ها به آنجا کشانده و اقتصاد شهر و استان را پربار کرده و هزاران کار و شغل ایجاد کرده ،اگر نبودند؟اما پرسش من این است چرا در این چند ساله که میلیاردها پول این کشور برای ساخت ساز و بویژه شهرهای صنعتی و دود زا و…بکار رفته، یک ساختمان این چنین در این کشور ساخته نشده؟