اگر در اخبار مي شنويم كه توليدات علمي ايران
در مجلات بين المللي رشد خوبي داشته است نبايد به اين معني باشد كه رشد همايش ها و
سمينارهاي ماهم بهمان نسبت بالا برود. متاسفانه تب برگزاري همايش و سمينارهاي
مختلف در ايران آنقدر زياد شده است كه در شش ماهه دوم سال 90 حدود 60 سمينار فقط
در زمينه كشاورزي و محيط زيست آگهي شده است. وقتي كه به چكيده ها و يا مقالات چاپ
شده در مجموعه مقالات هم نگاه كنيد به سطحي بودن و مشابهت زياد مقالات پي خواهيد
برد. اين بدان معني نيست كه زحمات محققين و دانش پژوهان ناديده گرفته شود بلكه مي
خواهم توجه مسئولين محترم را به اين نكته جلب كنم كه دست كم مقداري از اين هزينه
ها را صرف همان تحقيقاتي بكنيد كه قصد داريد از نتايج آنها بهره مند شويد. آيا مي
دانيد در حال حاضر اعتبارات بخش تحقيقات منابع طبيعي كشور در پاره اي موارد
قطره چكاني است و حتي تكافوي اجاره يك خودرو صحرايي را براي رفتن به عرصه هاي منابع طبيعي
نمي كند. واقعا در چنين فضايي نبايد در هزينه كردهاي چنين همايش هايي صرفه جويي شود. البته
حرفهاي ديگري هم دارم كه بعدا خواهم گفت