اين روزها محيط هاي تالابي و درياچه اي زاگرس حال و روز مناسبي ندارند ! امروز از زريوار استان كردستان تا مهارلوي استان فارس آتش سوزي و خشكسالي بر پيكر محيط هاي تالابي حكمفرما شده است؛ اكوسيستم هايي كه زاگرس براي تداوم حياتش به بقاي آنها چشم دوخته است.اين در حالي است كه اكوسيستم آبي زريوار در استان هميشه سر سبز كردستان اين روزها در پي آتش سوزي هاي گاه و بي گاه روزگار خاكستري را پشت سر گذاشته و اين در حالي است كه همتاي بي نظيرش در استان فارس نفسهايش به رنگ خاك درآمده است !
به راستي چرا روزگار محيط هاي آبي زاگرس چنين است؟ آن هم زماني كه نقش زاگرس در تامين شرايط اقتصادي كشور بر همه ما روشن است. حفاظت از عرصه هاي طبيعي زاگرس بايد بيش از پيش در دستور كار متوليان امر قرار گرفته و به داشته هاي طبيعي اين سرزمين با نگاهي سزاوارانه و متعادل نگريست.
نگاهي به موقعيت اكوسيستم آبي زريوار؛
تالاب آب شيرين زريوار در فاصله 3 كيلومتري غرب شهر مريوان در استان كردستان واقع شده است؛ اين تالاب با طول 5 كيلومتر و عرض 1.5 كيلومتر يكي از منحصر به فردترين تالابهاي جهان است. تالاب زریبار به عنوان یک واحد اکولوژیکی و یک اکوسیستم آبی در کردستان پدیده‌ای بسیار زیبا و نادر می‌باشد. زریوار با قرار گرفتن در یک دره طولی نسبتاً وسیعی از دو طرف غرب و شرق با کوههای پوشیده از جنگل احاطه شده‌است.
پوشش غالب اراضی در این منطقه را جنگل و بیشه زارهای نیمه انبوه تشکیل می‌دهند که گونه غالب جنگلی آن بلوط ایرانی بوده و در حالیکه سایر گونه‌های جنگلی دیگر مانند گلابی وحشی، زالزالک، بادام در شیبها و نقاط مختلف آن خودنمایی می‌کند.اين اكوسيستم آبي با داشتن محيطي آرام و زيبا ميزبان گونه هاي بومي و مهاجر منحصر به فردي همچون اردک سرحنایی و سرسبز، انواع چنگر، پرستوهای دریایی، حواصیل خاکستری، خوتکا و…از خانواده پرندگان و پستانداراني همچون سگ آبی، روباه، خوک وحشی، خرگوش، گراز و نوعی گربه وحشی است.درياچه اي كه مي تواند از چنين گونه هاي ارزشمندي حفاظت كند، آيا سزاوارانه است گاه و بي گاه آتش به جانش بيافتد !؟
….اما بد نيست نگاهي كوتاه به همتاي زريوار داشته باشيم؛
درياچه بي نظير مهارلو كه ماه هاست سايه شوم خشكسالي بر سر آن كشيده شده است در 15 كيلومتري شهر شيراز مركز استان فارس قرار گرفته است. اين درياچه با وسعتي حدود 600 کیلومتر مربع پناهگاهی امن برای حیات وحش و پرندگان بومي و مهاجر به حساب مي آمد.
اما اين روزها ديگر مرغ آتشي در آن به پرواز در نمي آيد. امروز تا چشم ياري مي كند تنها سپيدي نمك خودنمايي مي كند.امروز مهارلو،يكي هفت منطقه اي كه در سال 85 به عنوان منطقه نمونه گردشگري كشور برگزيده شد ديگر براي ميزباني از گردشگران آغوشي به زيبايي پرهاي فلامينگو ندارد!
تداوم اين شرايط و عدم توجه به محيط هاي تالابي زاگرس بدون شك آينده اي بحراني و غير قابل پيش بيني را به اقتصاد و محيط زيست كشور تحميل خواهد كرد.
