تقویم دیواری هنر محیطی سال ۲۰۱۲ (هنر محیطی در دنیای طبیعی) بوسیله آمبر لوتوس منتشر شد. این تقویم ضمن نظرخواهی از نهاد های متخصص هنر محیطی جدید ترین رویدادهای هنر محیطی در عرصه جهانی را منتشر می نماید.
اثر احمد نادعلیان با عنوان “لذت حیاتی دوباره” در صفحه ژانویه منتشر شده است. بنابر این سال نو میلادی با اثر این هنرمند ایرانی آغاز می شود. علاوه بر این ، اثری مشترک از تارا گودرزی و عاطفه خاص نیز با عنوان “گلی برای طبیعت” در صفحه مربوط به ماه مارس چاپ شده است. به این ترتیب ، همزمان با سال نوی ایرانی اثر هنرمندان ایرانی دیده خواهد شد.
پیش از این نیز در سال ۲۰۰۹ میلادی اثر احمد نادعلیان با عنوان ”ماهی های رویائی” و مربوط به جشنواره هنر محیطی خلیج فارس نیز منتشر شده بود. او هنرمندی است که آثارش دو بار به این تقویم راه پیدا کرده است.
در تقویم سال جاری (۲۰۱۲) هنر محیطی اینگونه تعریف شده است:
هنر محیطی جشن ارتباط ما با دنیای طبیعی است و بواسطه زیبائی، علوم، استعاره و احیا زیست محیطی شکل می گیرد. این هنر در بر گیرنده یک چشمنداز غافلگیر کننده از رویکردهائی است از هنرهای گذرا “هنر در طبیعت” مجسمه هائی که فقط چند ساعتی باقی می ماند و با زمین یکی می شود، تا چیدمان ها با رویکرد هنر زیست محیطی که اساس جمعی دارند که تمیز کردن نقاط گسسته و ترویج فهم عمومی مسائل بومی و جهانی مسائل محیطی را شامل می شود. پانزده طرحی که در ترکیب این تقویم فراهم شده در صدد است نمونه هایی از بعضی از آخرین شکوفائی ها در این زمینه را نشان می دهند و نقش هنر در خلق یک فرهنگ جهانی پایدار را ترویج می نماید.
بواسطه این کارهای هنری ، نادعلیان نشان می دهد که که رودخانه هنوز زنده است، حتی اگر فقط سنگ های حجاری شده باقی مانده اند. دوستانش اغلب برای پخش کردن این سنگ ها و علامت ها گذاری به او کمک می کنند . موقعیت آنها را با چاپ نقش دست و یا پا بر روی سنگ های نزدیک آنها نشان می دهد و او ناپدید شدن تدریجی آنها را تماشا می نماید.
موقعیت رها شدن بعضی از این حجاری ها سندیت یافته بر روی نقشه ای که بر روی سایت نادعلیان دیده می شود. همانند آثار باستانی ، این حجاری ها ممکن است برای نسل ها ناپدید شوند. انگیزه هنرمند مرتبط با این مسئله است که انسان در حال حاضر یا در آینده کمتر در هماهنگی با گذشته و با زمین و کیهان است. سنگ هائی که او بر آنها ماهی حجاری کرده است به ما کمک می کند که این ارتباطات را احیا کنیم و به ما یادآوری می نماید که چگونه از روح ارتباط ما با دنیای طبیعی فرهنگ جربان یابد.
در صفحه ای که اثر مشترک عاطفه خاص و تارا گودرزی منتشر شده است نیز این توضیخات آمده است:
گلی برای طبیعت
اثر عاطفه خاص و تارا گودرزی, کاموای پشمی, جزیره هرمز, ایران, ۱۳۸۹
عکس عاطفه متحیر آرانی
عاطفه خاص و تارا گودرزی به عنوان اعضای گروه هنر جدید ایرانی در مورد کارهای مشترک خود این گونه می گویند. “به عنوان یک گروه، ما با هم کار می کنیم تا بتوانیم آثار هنری موقت و مقیاس بزرگ را در محیط هستند بسازیم. .ما سفر می کنیم تا هر را در طبیعت خلق کنیم.” اجراها ی مشترک, چیدمان ها و پروژه هایی با مواد کاموای پشمی در طبیعت, این دو را در مرکز جنبش رو به رشد هنر محیطی در ایران قرار داده است.
قلاب دوزی های پشمی در مقیاس بزرگ و بافته های کاموایی تابیده شده آنها ، ماندالاهایی در هم آمیخته بر سواحل صخره ایی و مناظر جنگل ها, به مفهومی از زندگی گسترانیده می شوند. نقش دایره ای بخشی از سنت های صنایع دستی محلی از منطقه اصفهان الهام گرفته شده و یاد آور حسی از جهان به مانند یک کل و واحد هست.گلی برای طبیعت در بیست و پنجمین جشنواره هنر محیطی در جزیره هرمز اجرا شده و به مانند هنری غیر مانا در طبیعت ، به دقت عکاسی شده است.
جشنواره های مکرر مانند این جشنواره با اجراهای مختص به مکان و آثار هنری آفریده شده از مواد طبیعی, در حالی برگزار می شوند که اغلب شامل مشارکت دانشجویان دانشگاه ها و گروه های اجتماعی هستند. از طریق ویدئو ، اینترنت و دیگر اشکال مستند سازی است که هنرمندان مشغول به کار در مناطق دور افتاده در سراسر جهان به طور فزاینده ای می توانند برای به اشتراک گذاشتن ایده ها، کار خود را مستند و در سطح بین المللی اتشار دهند.
منبع: سایت رسمی استاد احمد نادعلیان