روز گذشته محمد هادی حیدرزاده، رئیس ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران و مشاور شهردار در امور محیط زیست در نشستی خبری ضمن اشاره به تعداد بالای گربه ها و سگ های شهری از اجرای طرح عقیم سازی برای سگهای ولگرد و همچنین احتمال صادرات گوشت گربه به کشورهای آسیای شرقی خبر داد.
سوال اینجاست که چطور شهرداری تهران پس از سالها مبارزه مستقیم و غیر مستقیم با سگ و گربه های شهری و استفاده از انواع روشهای معدوم سازی، هنوز هم از تعداد بالای این حیوانات در محیط های شهری شکایت دارد تا آنجا که در خصوص مهار گربه های شهری اظهار ناتوانی می کند و از احتمال صادرات آنها به کشورهای شرق آسیا خبر می دهد؟!
اگر تنها نیمی از برنامه های اجرا شده در سالهای گذشته بصورت اصولی و حساب شده اجرا می شد امروز دیگر شاهد صحنه های دردناک کشتار سگهای ولگرد در محیط های شهری نبودیم. واقعیت این است که تا وقتی که برای پروژه های نابود سازی حیوانات شهری نظیر سگ و گربه از سوی دولت و یا شهرداری هزینه پرداخت شود و تا زمانی که برای صرف این هزینه ها زمان و سقف مشخصی وجود نداشته باشد نه تنها شاهد کاهش جمعیت این حیوانات نیستیم بلکه شاهد افزایش آنها هستیم. بدیهی است تا وقتی که برای لاشه سگ مرده به مجری کشتار سگ ها پول پرداخت می شود نمی شود انتظار داشت که پیمانکاران در صدد ریشه کنی اصولی این حیوانات باشند! و بر همین اساس است که گاهاً مشاهده شده پیمانکاران طرح کشتار سگ ها از کشتن سگهای ماده اجتناب می کنند!
با توجه به تجربیات موجود، برای موضوع صادرات گربه های ولگرد نیز داستان به همین شکل است و این کار بر خلاف ادعای مشاور شهردار تهران نه تنها باعث کاهش جمعیت گربه های شهری نمی شود بلکه با توجه به نگهداری آسان و زاد و ولد زیاد این حیوان، می توان انتظار داشت که شاهد مراکز غیر قانونی پرورش این حیوان برای صادرات به کشورهای شرق آسیا باشیم و این یعنی چندین برابر شدن گربه های شهر تهران برای صادرات بیشتر و درآمد بیشتر. شاید از این رهگذر درآمد خوبی نصیب شهرداری تهران و پیمانکاران شود اما قطعاً حاصلی جز رنج و اندوه تعداد بیشتری از حیوانات شهری نخواهد داشت.
مطلب مرتبط:
طرح جداسازی سگ های نر و ماده !