تصمیمی که به تازگی برای دریاچه ارومیه گرفته شده درست حکایت همان پدر
بی‌مهری است که سعی دارد به جای محبت و توجه، با میزان هنگفتی پول و البته
مشتی قاقالی‌لی، دل کودکش را به دست آورد. پدری که مدت‌ها از کانون خانه و
خانواده دور بوده و نمی‌‌تواند کودکش را از فرزندان همسایگان بازشناسد.
بعد از این که ۱۵ سال از اخطارهای اولیه در مورد خشک شدن بزرگترین دریاچه
داخلی ایران گذشت، سرانجام اعلام شد ۹۰۰ میلیون دلار صرف نجات ارومیه خواهد
شد. بودجه‌ای که معلوم نیست از کدام منبع قرار است برای انتقال آب ارس و
زاب به دریاچه ارومیه هزینه شود. در همین اثنا نمایندگان اردبیل و کردستان
نیز به صورتی پرشور وارد صحنه شده‌اند و مخالفت خود را برای انتقال آب
اعلام کرده‌اند: مشکلات آذربایجان به خودشان مربوط است و آب شیرین نباید به
دریاچه شور بریزد! شماری از اهالی خانه ملت نیز معتقدند