کنفرانس تغییرات اقلیمی پاریس موسوم به (UN Climate Change Conference in Paris or COP21) در حالی برگزار میشود که اعتراضات طرفداران محیطزیست در سرتاسر جهان از انگلستان گرفته تا فرانسه و نیوزلند نسبت به عملکرد انتقادآمیز برخی از دولتها و عدم پایبندیشان به کاهش میزان انتشار گازهای گلخانهای شدت گرفته است. مباحثات بر سر هزینهها و بالاخص کمک هزینههای پیشنهادی که کشورهای گوناگون طلب کردهاند، کماکان ادامه دارد. عدم تعهد جدی برخی از کشورها همچنان به قوت خود پابرجاست، پاریس روز دوشنبه ۹ آذر ماه، محل گردهمایی سران جهان است که برای تصمیمگیری در مورد یکی از مهمترین چالشهای پیش روی بشر گفتوگو کنند.
تغییرات آبوهوایی و نتایج مستقیم و غیرمستقیم آن بر زندگی میلیاردها انسان، از زیر
آب رفتن شهرها تا جنگها بزرگ و کوچکی که ممکن است پایههای تمدن بشری را سست کند. چالشهایی که نگرانیهای بسیاری را به وجود آورده است.
اقلیم بار دیگر در حال تغییر و زمین در حال گرم شدن است. واقعیت مسلم این است که میزان این تغییر به حدی ملموس و ردپای فعالیتهای انسانی در آن به قدری مشخص است که بدوناغراق میتوان گفت در 1300 سال گذشته چنین رکوردی در اقلیم جهان ثبت نشده و لذا گرمایش کنونی را میتوان در نوع خود بیسابقه عنوان کرد
بسیاری از سازمانهای غیر دولتی و نیز سازمانهای بزرگ بینالمللی مثل سازمان ملل متحد، تغییرات اقلیمی را ریشه اصلی عمده مشکلات، نارساییها، بحرانها و تنشهای مرگبار انسانی میدانند.
هدف سران جهان رسیدن به نتیجهای فراگیر برای مقابله با تولید گازهای گلخانهای و در نتیجه کاهش حرارت کره زمین طی بازهای از زمان است.
سران جهان در ژوئن سال 1992 و در شهر ریودوژانیرو برزیل با یک هدف مشخص گردهم آمدند. هدف این بود که غلظت گازهای گلخانهای را در جو زمین کاهش داده و در یک حد متعادل نگه دارند. نتیجهی آن تنظیم معاهدهی موسوم به چهارچوب پیمان سازمان ملل در زمینه تغییرات اقلیمی (United Nations Framework Convention on Climate Change or UNFCCC) بود. این چهارچوب در اصل یک معاهدهی زیستمحیطی بینالمللی است که در مجامع غیررسمی از آن بعنوان مجمع زمین (Earth Summit) یاد میشود. این معاهده از نظر قانونی برای کشورهای عضو الزامآور نیست و بجای آن صرفاً یک چهارچوبی را برای مذاکره در زمینه معاهدات بینالمللی خاص که از آنها تحت عنوان پروتکل یاد میشود، ایجاد میکند و این پروتکلها هستند که جنبهی الزامآور قانونی دارند. این معاهده علیرغم نقاط قوت با مشکلاتی نیز دست به گریبان است بعنوان مثال برخی از منتقدان سفت و سخت این چهارچوب بینالمللی از جمله ایالات متحده آمریکا که بعد از چین مقام دوم را در انتشار گازهای گلخانهای دارد، کماکان از تصویب این معاهده شانه خالی میکنند و علت این امر را نیز ناکارآمدی چهارچوب در کاهش موثر گازهای گلخانهای در ظرف بیش از 18 سال گذشته و عدم پوشش کشورهای درحال توسعه بعنوان تولیدکنندگان بخش عمدهی گازهای گلخانهای عنوان کردهاند.مردم از سراسر جهان طی روزها و ساعتهای گذشته در خیابانهای جمع شده و به اعتراض پرداختهاند؛ اعتراضی که حرف اصلی آنها این است : «زمین ما را نجات دهید».
از نشست ریو تا کنون از این نشست ها آبی گرم نشده است.این زمین است که همچنان گرم میشود.