«سید یحیی یثربی» استاد بازنشسته دانشگاه علامه طباطبایی(ره) و رییس سابق دانشگاه کردستان است. پژوهش‌های او بیشتر در زمینه فلسفه اسلامی و عرفان است و از او به عنوان اندیشمندی پرکار یاد می‌کنند.
وی کتاب‌های بسیاری در حوزه عرفان و فلسفه نگاشته است که از جمله آن‌ها می‌توان به «عرفان عملی در اسلام»، «عرفان نظری»، «فلسفه عرفان»، «ترجمه الهیات نجات ابن سینا»، «حکمت اشراق سهروردی» اشاره کرد.
یثربی، تنها فرزند خانواده نسبتاً فقیرش بوده است و می‌گوید پدرش را در کودکی از دست داده و سال‌های سال با حمایت پدربزرگ و صدقات سادات زندگی کرده است، از دعا‌نویسی و طالع‌بینی به فعالیت حوزوی و دانشگاهی گرایش پیدا کرده و بیان می‌دارد که محل سکونتش را نیز در حدود شصت سالگی با زمین اهدایی وزارت علوم ساخته است.
یثربی سال‌ها پیش فعالیت در زمینه عرفان را کنار گذاشته و به تعبیر خودش با عرفان و عرفا کاری ندارد و زمانی که نوشته‌های گذشته‌اش را می‌بیند، متوجه می‌شود که چه اندازه با قبل تفاوت کرده است.این استاد شناخته‌شده در عرصه فلسفه، نگران برخی آشفتگی‌ها در حوزه علوم انسانی کشور است. او معتقد است که فضای نقد در جامعه باید باز باشد تا جلوی بسیاری از آسیب‌ها گرفته شود.
وی می‌گوید: متاسفانه بسیاری از تنگ‌نظری‌ها در سطوح مدیران میانی و زیردست باعث شده تا از چاپ کتاب‌هایم ممانعت کنم، بیم دارم که بگویند فلانی منکر اسلامی‌سازی علوم است! وی که علاقه‌مند مطالعه و تحقیق است این روزها حتی نیم ساعت تدریس یا مشاوره قبول نمی‌کند تا بیشتر به کارهای پژوهشی بپردازد. یثربی می گوید: در اتاقم می‌نشینم و با رایانه و سی‌دی و کتابخانه‌ام مشغولم، دستیار هم دارم که برخی از کارهایم را انجام می‌دهد، دستمزدش را هم از حقوق بازنشستگی خودم می‌دهم.سال‌ها پیش به موسیقی سنتی علاقه‌مند بوده اما اکنون دیگر به موسیقی گرایشی ندارد. چند سال پیش بینایی یک چشم خود را از دست داده و چشم دیگرش هم به زودی تحت عمل جراحی قرار می‌گیرد. می‌گوید: شاید بینایی‌ام را به صورت کامل از دست بدهم، به هر حال با این چشم‌ها امکان تماشای فیلم و تلویزیون برایم بسیار سخت است.