دکتر ناصر کرمی/
ابتدا: می گویند در محفلی شاعرانه قرار بود با گرفتن هر غلط از اشعار، جایزه ای داده شود. شاعری که عجله داشت برای رفتن، شعری خواند سراپا غلط. به مصداق آن داستان مشهور، کسی داد زد شاعر مرو که گنجی! حالا حکایت مصاحبه مطبوعاتی هفته گذشته معاون محیط انسانی سازمان حفاظت محیط زیست شده!
ایشان نکات متعددی درباره آلودگی هوای تهران و موضوع دفع پسماندها و بحث ریزگرد و غیره را مطرح کرده اند که جملگی از جهت میزان برخورداریشان از استنادات فنی و علمی جالب و بعضا فرح افزا هستند. از جمله اینکه ایشان می گوید “یکی از عوامل اصلی آلودگی هوای تهران پنج برابر بودن تعداد خودروهای این شهر نسبت به حد استاندارد است.” بنا به ادعای وی تهران به جای یک میلیون، در حال حاضر پنج میلیون خودرو را در خود جا داده است. معلوم نیست حد یک میلیون خودرو برای شهر ده میلیون نفری تهران را ایشان از کجا آورده اند. هم اکنون در شهرهای پیشرفته دنیا شمار خودروها به نسبت جمعیت، به ۱۲۰ درصد رسیده است. پس در تهران، وجود حتی دوازده میلیون خودرو هم امر غریبی نمی تواند باشد. اما شاید منظور ایشان کمبود ظرفیت معابر و خیابان ها باشد که این هم درست نیست؛ زیرا باز کمتر شهر بزرگی را می توان مثل تهران دید که با انبوه بزرگراه های پیچ در پیچ همچون جگر زلیخا، هزار تکه شده باشد و معابر در غالب شهرهای اروپایی بسیار باریک تر و محدودتر از تهران هستند.
مشکل تهران معلق بودن ترافیک است؛ یعنی همه چیز در سطح است و برخلاف استاندارد جهانی، بخش خیلی کمی از تردد همگانی، در قالب توسعه حمل و نقل عمومی و به ویژه گسترش مترو به زیرزمین منتقل شده است. نکته ای که به شکل عجیبی اصلا مورد اشاره آقای علی محمد شاعری قرار نگرفته است.
بعد: نکته جالب دیگر در صحبت های ایشان، تأکید مجدد بر قصد دولت برای مهار ریزگردها با انجام فعالیت های درختکاری در تالاب هورالعظیم عراق است. برمبنای این انگاره که از آن تالاب خشک شده گرد و خاک به هوا می رود و به صورت ریزگرد به ایران می آید و برای پاک شدن هوای ایران، چاره ای نیست جز درختکاری گسترده در یک میلیون هکتار از اراضی کشور عراق. خوب است ایشان، سازمان متبوعشان و سازمان جنگل ها و مراتع و دیگر مدعیان انگاره فوق الذکر، فقط جواب همین یک نکته فنی را بدهند: ” اگر عامل ریزگرد خشک شدن تالاب های عراق است، پس بیشترین شدت وقوع ریزگرد، باید در حدفاصل مرداد تا شهریور رُخ بدهد که در عراق هیچ بارانی نمی بارد و زمین نیز به خاطر تبخیر شدید تابستانی، خشک ترین شرایط را دارد. اما، برعکس بیشینه وقوع ریزگرد در سالیان گذشته در اسفند رُخ داده است؛ یعنی زمانی که هم در غرب ایران و هم در عراق، مرطوب ترین شرایط جوی وجود داشته، بیشترین بارش سالانه رخ داده و زمین هم حداکثر پوشش گیاهی ممکن را داشته است.
لطفاً قبل از آنکه آن یک میلیارد دلار بی زبان را در عراق خرج کنید به همین یک سؤال پاسخ دهید: ” چرا ریزگرد غالباً در اسفند و فروردین مرطوب رُخ می دهد و خیلی کم در مرداد و شهریور خشک؟ “
سرانجام: در همان مصاحبه آقای شاعری گفته بهتر است در وقت هایی که وارونگی دما رخ می دهد کل فعالیت های عمرانی در تهران و شهرهای اطراف آن به دلیل احتمال ایجاد گرد و خاک و انتقال آن به پایتخت، تعطیل شود. اینطور یعنی اینکه تقریباً از اوایل مهر تا اواخر فروردین، یعنی در نیمی از سال، در استان تهران مردم باید در بیشتر ایام به سبک روستائیان نواحی سردسیر، سینه دیوار بنشینند و قصه حسین کرد شبستری بخوانند! عرض کردم، گفته بود مرو که گنجی!
منبع: ایرن