تایج
بررسیهای دانشمندان استرالیایی نشان می دهد که افزایش انتشار دی اکسید
کربن توسط انسان می تواند به سیستم عصبی مرکزی و مغز ماهی ها آسیب بزند.
به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه جیمز کوک و مرکز مطالعات سدهای
مرجانی استرالیا در بررسیهای خود نشان دادند که تمرکز دی اکسید کربن برپایه
آن چیزی که تا پایان این قرن برای اقیانوسها پیش بینی شده است می تواند با
توانایی ماهیها در حس کردن، بوییدن و فرار از دست شکارچیان به روشی منفی
تداخل کند.
این محققان در این خصوص توضیح دادند: “از سالها قبل تیم ما تواناییهای
حرکتی ماهیهای سدهای مرجانی را در دریای محتوی سطوح بالای دی اکسید کربن
محلول در آب آزمایش کردیم و اکنون به اندازه کافی اطمینان داریم که این
مخلوقات دریایی در سیستم عصبی مرکزی خود با مشکلاتی جدی مواجه اند که این
مشکلات، زنده ماندن آنها را به شدت در معرض خطر قرار می دهد.”
براساس گزارش نیچر، این محققان مطالعات خود را روی دلقک ماهی ها و دامسل
ماهی ها انجام دادند. این دو گونه در سدهای مرجانی اقیانوس آرام در آبهای
غنی از دی اکسید کربن به همراه گونه های شکارچی زندگی می کنند.
این دانشمندان کشف کردند درحالی که گونه های شکارچی به میزان کمی تحت
تاثیر سطوح بالای این گاز محلول در آب قرار داشتند، این گونه های شکار از
تاثیرات دی اکسید کربن بیشتر رنج می بردند.
این تیم در ادامه تحقیقات خود حس شنوایی ماهیها را که برای موقعیت یابی
راههای فرار از دست شکارچیان کاربرد دارند امتحان کردند و دریافتند که این
ماهیها بسیار گیج بودند و در طول روز از رفتن به سوی سد مرجانی اجتناب نمی
کردند. به همین دلیل، به راحتی شکار ماهیهای بزرگتر می شدند.
همچنین نتایج این بررسیها نشان داد که انتشار بالای دی اکسید کربن به طور
مستقیم بر روی گیرنده GABA-A مغز ماهیها اثر می گذارد و موجب می شود که مغز
این آبزیان عملکردهای عادی خود را انجام ندهد.
به گفته این دانشمندان، همه ساله در حدود 2.3 میلیارد تن دی اکسید کربن حاصل دست انسان در اقیانوسهای دنیا حل می شود.
این سطح بالای دی اکسید کربن تغییراتی در محیط شیمیایی آبهایی که ماهی ها و
سایر گونه های دریایی در آن زندگی می کنند به وجود می آورند.