درختان در حالت طبیعی به یقین قائم می رویند و بدون انحنا و انحراف بسته به نوع گونه و منطقه رویش، قامت منحصر به خود را پیدا می کنند.
اما درختان در شرائط رشد و رویشگاهی جنگلی خود، قامت بلند تری نسبت به سایر شرائط رویشگاهی دیگرپیدا می کنند .
یک تک درخت قامت کوتاه تری