افزایش جمعیت ونیاز جوامع به خدمات درمانی ،سرعت روند ایجاد انواع موسسات و مراکز درمانی از جمله بیمارستانهای عمومی وتخصصی ،مراکز بهداشتی ودرمانی ،کلینیک ها وپلی کلینیک ها ، زایشگاهها ،آسایشگاهها ، درمانگاهها ،داروخانه ها، آزمایشگاهها ، رادیولوژی ، واحدهای درمانی و امدادی ، مجتمع های پزشکی ومطب ها را افزایش داده است. همچنین افزایش پیشرفت های علم پزشکی وداروسازی مصرف داروهایی با فرمولاسیون جدید وپیچیده را سبب گردیده است داروهایی که در اثر پروسه درمان در بیمارستانها موجب تغییر درکیفیت و ویژگی فاضلابهای بیمارستانی می گردد. امروزه کیفیت فاضلاب های بیمارستانی بسیار متفاوت از پساب بیمارستانی در دهه های پیشین است این فاضلابها حاوی مواد بسیار سمی ، عوامل پاتوژنیک ، ژئوتوکسیک ، مواد شیمیایی و... می باشد می توان گفت که فاضلاب بیمارستانی ترکیبی از فاضلاب شهری ، فاضلاب صنعتی و فاضلاب مراکز داروسازی وآزمایشگاهی می باشد.
مشخصات سمی و خطرناک فاضلاب
آزمایشات سم شناسی انجام شده بر روی فاضلاب بیمارستانی ، وجود مقادیر بالای مواد سمی را در این فاضلاب تایید کرده است این میزان بالای سمیت شاید نتیجه وجود ترکیبات اورگانوهالوژن ناشی از استفاده قابل توجه از هیپوکلریت سدیم و ترکیبات یونی در ضد عفونی کننده ها باشد. واکنش اکسایش وکاهش بین مواد آلی وضد عفونی کننده ها قبل از مرحله ته نشینی و فیلتر در تصفیه خانه ها منجر به تولید ترکیبات اورگانوهالوژن (OHC) می شود. ترکیبات OHC اساسا ترکیباتی پایا،چربی دوست وسمی بوده وبسیار خطرناکند.