در روز جمعه 17 تیر حدود سه هزار نفر، به عشق دماوند (و بلکه با دعوت او!) به رینه آمدند تا بر زانوی این کوه بزرگ، این پیر سرزمین ایران، و این یادگار دوران بنشینند و ساعت هایی را به سرخوشی بگذرانند. از رینه و پلور تا آمل و بابل، از ساری و گرگان تا تهران و اسلام شهر، از ایلام و بروجرد تا تنکابن و رامسر، از سمنان و سنگسر تا ... بسیاری شهرها و روستاهای دیگر، از کودک و نوجوان تا میانسال و کهنسال آمده بودند تا با تماشای غرفه های عکس و کتاب و صنایع دستی، با نقاشی، با گپ و گفت، با گوش سپردن به موسیقی های محلی، سنتی، کلاسیک و پاپ، با گوش جان سپردن به شاهنامه خوانی مسحور کننده ی استاد امیر صادقی، با نشستن به پای سخنان استاد اسماعیل کهرم که از محیط زیست با تمام وجود سخن می راند، و با آب پاشان شادمانه در آخر کار... بگویند که دماوند را و دیگر نقاط این خاک را عاشقانه دوست دارند.
سیزدهم تیر روز تیرگان است و امسال هفتمین سالی بود که در نزدیک ترین جمعه به این روز، در نکوداشت دماوند، با هدف تجدید پیمان برای پاسداشت کوه ملی کشورمان، و برای یادآوری وظیفه ای که در حفاظت از این میراث گرانقدر طبیعی و فرهنگی داریم، جشنی و همایشی با عنوان "روز ملی دماوند" در شهر رینه برگزار شد. در پایان این روز شاد، یک بار دیگر فرا یاد آوردیم که دامن مادر مهربان طبیعت، همچنان پهنه ی بی همتای شاد زیستی است!
سازمان دهندگان اصلی این جشن، انجمن دوستداران دماوند، انجمن کوه نوردان ایران (به ویژه دفترهای نمایندگی آن در مازندران و گروه دیده بان کوهستان)، دانشگاه پیام نور رینه، شهرداری و شورای شهر رینه، و بخشداری لاریجان بودند که از پشتیبانی سازمان های دولتی و غیر دولتی دیگر مانند موسسه ی کوهستان سبز، جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست، فرمانداری آمل، گروه کوه نوردی سایپا، معاونت گردشگری سازمان میراث فرهنگی، گروه کوه نوردی پرستو، گروه کوه نوردی دخانیات، و کوه نوردان و طبیعت دوستان دیگر برخوردار بودند.
یکی دیگر از برنامه های جنبی این جشن، افتتاح دبیرخانه ی "پژوهشکده ی دماوند شناسی" بود؛ این پژوهشکده به پیشنهاد گروه دیده بان کوهستان انجمن کوه نوردان ایران و انجمن دوستداران دماوند، و همکاری صمیمانه ی دکتر اسماعیل کهرم و دانشگاه پیام نور رینه، پس از حدود شش ماه پی گیری و فعالیت در ساختمان دانشگاه یاد شده در رینه، افتتاح شد.
این جشن بزرگ با کار داوطلبانه و چند ماهه ی علاقمندان، و حمایت مالی شرکت تولیدی باران مازند و شرکت بریون آمل برگزار گردید.
خبر این جشن در: سبز پرس و یادداشت محمد درویش درباره ی همایش سال 89: پرشکوه ترین نکوداشت محیط زیست ایران (با این توضیح که همایش امسال پرشکوه تر از پارسال بود!)