تصویر زیر نمودار روند داده های پرتو فرابنفش را نشان می دهد. برایتان گفتم که اصل داده ها اینجا است. از اینجا (فایل اکسل 120K) می توانید یک فایل اکسل دانلود کنید که داده ها را در آن تمیز کرده ام به این معنا که داده های مفقوده را مشخص کرده ام و جایشان را با NA پر کرده ام. آخرین داده مربوط به دو روز پیش است.
نمودار اول مربوط به روند تغییرات داده ها است. همانطور که مشاهده می کنید از آغاز ثبت تا اواسط سال 2008 مقدار پرتو در حال افزایش بوده است که بعد اندکی دچار کاهش شده است. به این نکته دقت کنید که برای رسیدن به مقدار اصلی بایستی به هر عددی که در نمودار مشاهده می کنید عددی حدود هفت را اضافه کنید. به بیان دیگر در سال 2008 که میزان پرتو به مقدار بیشینه ی خود رسیده است شدت پرتو حدود 14.4 بوده است. نکته ی قابل توجه اینجا است که در مقایسه با عدد اصلی روند آنچنانی در داده ها مشاهده نمی شود. حواستان باشد که گول نمودار را نخورید چرا که اگر به محور عمودی دقت کنید می بینید که کل تغییرات بین 6.8 تا 7.6 است، یعنی کمتر از یک، آن هم در شاخصی که بین یک تا پانزده تغییر می کند. این یعنی کمتر از ده درصد.
اما نمودار دوم که در واقع از داده های اصلی تهیه شده است. در این نمودار خط آبی کمرنگ مقادیر اصلی و خط آبی پررنگ میانگین متحرک داده ها است. برای آن که مشخص بشود که شرایط در تهران در چه دوره ای بسیار خطرناک است چهار تاریخ کلیدی را برایتان معرفی می کنم. نقطه ی A روی نمودار حدود زمانی است که شدت پرتو در تهران از هشت بالاتر می رود، یا در واقع پس از عبور از هشت به افزایشش ادامه می دهد. این تاریخ زمانی در محدوده ی هفته ی دوم فروردین است که در واقع همان اوایل سال شمسی است. از این محدوده پرتو افزایش پیدا می کند تا به ماکزیمم خود در نقطه ی D می رسد که مثل همین روزها است، اواخر خرداد و اوایل تیر. مقادیر برای مدتی در مقدار بیشینه ی خود باقی می ماند و سپس شروع به کاهش می کند تا در اواخر شهریور دوباره از هشت عبور می کند و این بار کمتر می شود.
کمترین مقدار تابش پرتو هم مربوط به اواخر پاییز است که در نقطه ی C نشان داده شده است.