استاد گرامی جناب آقای دکتر خسروشاهی برای مطلب “بیابان ؛ بیابان زائی و مهار بیابانزائی” بنده یاد داشتی نوشته اند و به چند نکته اساسی در این مورد اشاره کردند که بنده احساس کردم که بسیار عالیست به احترام یادداشت استاد در این مورد به سه نکته اساسی اشاره کنم که این موارد عبارتند از:
1- اگر ایران به عنوان کشوری موفق در امر مهار بیابان زایی و تثبیت ماسه هاي روان بشمار می رود این امر مرهون تلاش و پشتکار محققین، کارشناسان و دست اندرکارانی است که از مرکز تا اقصا نقاط دورافتاده بیابانی رنج گرما و سرما را با گوشت و پوست و استخوان چشیده اند و چه بسا اکنون بسیاری از آنان عمر خدمتی خود را سپری کرده و در این جمع نیستند.
که این مطلب کاملا”صحیح می باشد؛ هیچگاه مدیران به تنهائی نمی توانند این پروژه های عظیم اجرای نمایند و حتی پول خرج کردن زیادی در این پروژه جواب نمی دهد بلکه این عشق مجریان گمنام است که این پروژه ها را اجرا می کند و بنده و کلیه فعالان محیط زیست همیشه دست پیشکسوتان و زحمت کشان امور بیابان را از صمیم قلب می فشاریم و برای آنان از خداوند بزرگ سلامتی و موفقیت آرزو می کنیم .
2-اما جسارتا باید به این نکته اذعان کرد که به رغم تلاشهای صورت گرفته، متاسفانه راهکارهای تحقیقاتی و اجرایی و نتایج ارزشمند آن برای استفاده و ارایه بعنوان یک فناوری در بسیاری از موارد به صورت مدون دیده نمی شود. کشورهای دیگری مثل چین که با مشکل بیابان و بیابان زایی مواجه هستند و کارهای خوبی نیز در این زمینه انجام داده اند، به دلیل ارایه همین راهکارها بصورت مدون و علمی خود را به عنوان کشوری صاحب فناوری در زمینه مدیریت بیابان و مهار بیابان زایی به جهانیان شناسانده اند. اميدوارم ما هم بتوانيم بيش از پيش تعامل علمی کاراتری را در بین بخشهای سه گانه اجرایی، تحقیقاتی و آموزشی مرتبط با بیابان در درون کشور بوجود آوريم.
ما به قدری چوب این غفلتها و سستی ها را خورده ایم که حساب ندارد و امیدوارم این خواسته استاد خسروشاهی هرچه زودتر در مورد مبحث بیابان زایی به مرحله عمل برسد.
3- ضمنا اگر منبع موثق گفته خودتان را مبني بر مقام و رتبه اول بیابان زدائی (مقابله با بيابان زايي) ايران در جهان براي بنده معرفي كنيد سپاسگزار خواهم شد.
با توجه به اینکه بنده به غیر از فعالیت دواطلبانه در حوزه محیط زیست همچنین در حوزه منابع طبیعی نیز فعالیتهای زیادی انجام می دهم و موضوع کسب رتبه اولی ایران را چند جا شنیدم ازجمله سال گذشته در مراسم روز جهانی مهاربیابان زائی که در تالاب میقات اراک برگزار شد و بنده هم در آن برنامه حضور داشتم به این نکته اشاره شد ( متاسفانه امسال مسئولین برگزاری روز جهانی مهار بیابان زائی کم لطفی کردند و فعالان محیط زیست را به این مراسم دعوت نکردند ) و همچنین چند بار نیز در جلسات خصوصی از زبان آقای مهندس عبدی نژاد که هم اکنون دیگر مدیرکل امور بیابان سازمان جنگلها… نیستند این موضوع را شنیدم