یادداشتی از دکتر دلاور نجفی/ توجه: این موضوع سیاسی نیست، محیطزیستی است!/
چند سالی که توفیق یافتم تا در عرصه حفاظت از محیطزیست ایران خدمتگذار کشور و مردم باشم، نکته ای توجهم را به شدت به خود جلب کرده بود. این نکته که چرا اغلب مجوزهای صادره در راستای تخریب محیط زیست در دورهی ریاست سرکار خانم معصومه ابتکار در سال پایانی دولت هشتم یعنی ۱۳۸۴صادر شده است؟! از جمله کنارگذر انزلی، جادهء پارک ملی گلستان، واگذاری منطقهء عسلویه از کوه تا دریا، واگذاری اراضی بندر مقام، واگذاری میانکاله، مجوز بسیاری از جادههای عبوری از مناطق چهارگانه و … ! و این مسائل دوره ریاست ایشان را که می توانست به عنوان دوره ای ماندگار در طول تاریخ محیط زیست قلمداد شود را اینگونه به چالش کشید .
البته این موضوع میتواند دلایل متعددی داشته باشد، دلایلی از قبیل وادادگی دولتها در سال پایانی خود، نیم نگاهی به انتخابات بعدی، شیرینی برخی هدایا … ! حل و فصل این موضوعات در دورهء بعد فرصت های زیادی را از سازمان گرفت. کلی تلاش شد تا مصوبات دولت هشتم در خصوص عسلویه، بندر مقام و آشوراده میانکاله لغو شود و برخی مانند کنارگذر انزلی و جاده پارک ملی گلستان هم هیچگاه حل نشد و همچنان به عنوان معضل و تهدید محیطزیست باقی مانده اند.
هماکنون هم به نظر می رسد در سال پایانی دولت دهم همان شرایط و البته نتایج در حال تکرار شدن است! محمدیزاده به جای اعلام کارنامه سه سالهء البته غیر قابل دفاع خود به تخریب وسیع مناطق چهارگانه روی آورده است و مجوزهای مخرب و ویرانگری از جمله احداث پالایشگاه پر حق و حساب میانکاله، جادهی پر از رانت ابر، اکتشاف نفت در پارک ملی کویر، استخراج نفت در تالاب هورالعظیم و واگذاری مجدد آشوراده را صادر کرده و یا در شرفصدور دارد. اگر فریادرسی نباشد باید سال پایانی دولت دهم را فاجعه آمیزترین سال محیطزیست کشور نام نهاد. به نظر می رسد همهء فعالان عرصه محیط زیست وظیفه دارند در مقابل این تحرکات مشکوک یکپارچه بایستند و این چند ماه باقی ماندهء دولت دهم را مقاومت نمایند تا مگر در دولت بعدی فرجی بشود . انشاء الله
دلاور نجفی حاجی پور
لینک مطلب: http://dnajafi.persianblog.ir/post/175/