تالاب پریشان در حالیکه سومین تابستان بی آبی خود را پشت سر می گذارد که سبز شدن بستر آن پاسخی به آشفتگی اکوسیستم تالاب است. سومین تابستان است که تالاب پریشان بی آبی را تجربه می کند و برای پرندگان مهاجر حسرت فرود در کنار نیزارها و آب شیرین پریشان همچنان باقی است.اکوسیستم یکپارچه تالاب پریشان در پاسخ به آشفتگی ایجاد شده توسط انسان در حال تغییر و تبدیل به چند اکوسیستم است و این به معنای زنگ خطر از بین رفتن تالاب پریشان محسوب می شود.
دبیر موسسه 13 فروردین در گفتگو با خبرنگار مهر پیرامون آخرین وضعیت دریاچه پریشان گفت: اکوسیستم بخش شرقی تالاب پریشان با میزان دبی بسیار کم چشمه جمشیدی و پایین رفتن سفره های آب زیرزمینی، چمنزارهای وسیع و زیبای خود را با از دست دادن بخش هوایی (سبزینه) و ریشه و ریزوم به حالت نهفته فرو برده تا با اولین بارشهای پاییزی دوباره جان تازه گیرند و چشم اندازهای زیبایی با کوه های اطراف به وجود آورند.
علی اکبر کاظمینی بیان کرد: جامعه درختچه های گز با توجه به پایین رفتن سفره های آب زیرزمینی رشد قابل ملاحظه ای پیدا کرده اند، تنوع زیستی جانوری در این بخش محدود به چند گونه پرونده بومی مانند گاوچرانک، دراج، لاک پشت و... شده است.
وی ادامه داد: اما اکوسیستم در شمال غربی تالاب کاملا با شرق متفاوت است، در محدوده چشمه بنگ خوشبختانه میزان دبی آب نسبت به سال گذشته تاکنون خوب است. پوشش گیاهی برکه شمال غرب تالاب کاملا مشابه وضعیت کل تالاب در گذشته های نه چندان دور است.
دبیر موسسه 13 فروردین تصریح کرد: تنوع جانوری در این بخش شامل لاک پشتها، مارآبی، قورباغه، گونه ای از ماهی، گونه های پرندگان حواسیل خاکستری، حواسیل ارغوانی، انواع مرغابیها، دراج و... است که امیدوارکننده تر محسوب می شود.
کاظمینی عنوان کرد: اما مهمترین اتفاق در بقیه سطح وسیع تالاب صورت گرفته که از غرب تا شمال و جنوب بستر تالاب کاملا از گونه هایی گیاهان نمک دوست (هالوفیت) از خانواده کنوپودیاسه(اسفناجیان) پوشیده شده است.
وی اضافه کرد: در حقیقت ما اینجا گیاهان آبزی را از دست داده ایم، تغییر پوشش گیاهی صورت گرفته و اگر گودال پریشان از رسوبات پر شده بود تغییر پوشش گیاهی می توانست حرکت به سمت توالی اکولوژیکی باشد اما در حال حاضر که گودال پریشان وجود دارد در صورت وجود آب و پر شدن دوباره پریشان، این معادلات و این پوشش گیاهی به هم می خورد.
دبیر موسسه 13 فروردین بیان کرد: آنچه مهم است که این گونه های گیاهی در مکانهایی که سطح باتلاقی و یا سطح سفره آب زیرزمینی بسیار بالاست رشد نمی کنند و قطعا این هشداری است که به ما نشان می دهد که سطح سفره آب زیرزمنی تالاب پریشان پایین تر رفته و این گونه های گیاهی که میزان تولید بذرشان زیاد است کاملا بستر پریشان را سبز کرده اند.
کاظمینی تاکید کرد: بنابراین در بارشهای زمستانه ابتدا پر شدن سفره آب زیرزمینی مطرح است و سپس پرشدن بستر تالاب که با این روند میزان نیاز آبی پریشان برای احیا روز به روز بیشتر می شود و این زنگ خطری است که افزایش برداشت آب از سفره های زیرزمینی توسط چاه های کشاورزی امکان احیای پریشان را کمتر می کند.
وی گفت: اما شاید از روی ناچاری بگوییم پوشش گیاهی خانواده کنوپودیاسه بر بستر پریشان از ایجاد یک کانون ریزگرد در منطقه جلوگیری می کند.