بیست و یکم تیر ماه امسال به دعوت ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران، روز خرید بدون کیسه پلاستیکی اعلام شده بود. هر چند که فعالان محیط زیست استقبال نسبتاً خوبی از این روز داشتند ولی از آنجائیکه این طرح برای نخستین بار انجام شد در میان عموم مردم بازتاب کمی داشت.
با جستجویی در اینترنت متوجه شدم که چنین مناسبتی در مقیاس جهانی نیز وجود دارد و چند سالی است که سوم جولای (12 تیر) به عنوان روز جهانی بدون پلاستیک نامگذاری شده است و در سالهای گذشته برنامه های متنوعی به مناسبت این روز انجام می شود. نکته قابل توجه نیز این است که تمام این برنامه ها توسط گروههای مردمی وسازمانهای غیردولتی مدیریت و اجرا می شود و از اینرو استقبال مردمی خوبی از این برنامه ها صورت می گیرد.
پیش از این و در یادداشتی به مناسبت ساعت زمین گفته بودم که بهتر آن است که مدیریت اجرای این برنامه ها در دست سازمانهای غیردولتی زیست محیطی باشد و ارگانهایی نظیر شهرداری تنها نقش حامی داشته باشند، چرا که اگر غیر از این باشد نه تنها استقبال خوبی از آن به عمل نمی آید، حتی باعث ایجاد این ظن می شود که هدف از اجرای برنامه هایی نظیر این مسائل تبلیغاتی و یا سیاسی است.
همچنین همگرایی با مناسبت ها و روزهای جهانی باعث اثرگذاری و همگرایی بیشتر خواهد شد.
