دكتر جمشيد پژويان
استاد دانشگاه علامه طباطبایی
مريم لشکری‌زاده
دانش‌آموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقيقات
چکیده
فرايند رشد و توسعه اقتصادی کشورها در دهه‌های اخير به‌گونه‌ای بوده که چالش‌های زيست‌محيطی به يکی از مهمترين دغدغه‌های سياستگذاران تبديل شده‌است. امروزه کشورها علاوه بر سياست‌ها و اقدامات درون‌مرزی خود، ساماندهی آلودگی را در حوزه بين‌المللی دنبال می‌کنند. بدين روی، بررسی عوامل مؤثر بر رابطه رشد و آلودگی از آن جهت می‌تواند حائز اهميت باشد که ممکن است مبنای سياستگذاري زيست‌محيطی در سطح ملی و بين‌المللی قرار گيرد. بدين منظور در اين پژوهش تلاش نموده‌ايم تا با استفاده از روش داده‌های تابلويی، اثر رشد اقتصادی، تغييرات تکنيکی، ترجيحاتی و سياسی (نقش دولتها) بر ميزان آلاينده‌های مهم هوا در 56 کشور منتخب با سطوح توسعه‌يافتگی متفاوت از جمله ايران، در دوره 1995 – 2005 را آزمون نماييم. يافته‌ها نشان می‌دهد به‌رغم تأثير مثبت رشد اقتصادی بر ميزان آلاينده‌ها، ارتقای سطح تکنولوژی در کاهش آلاينده‌های دی‌اکسيدگوگرد و نيتروژن و بهبود شاخص‌های مربوط به اثر سياسی در کاهش آلاينده دی‌اکسيدکربن نقش مهمی داشته‌است.
متن مقاله را در اینجا بخوانید!