در خبرها آمده بود که «محمدرضا محمدی ملایری» مدیر دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار در «نخستین همایش باغ های وحش، موزه های طبیعی و جانوران ایران» در سخنانی سازمانهای مردم نهاد را متهم کرده است که به اشتباه و بدون تفکر و به تقلید از کشورهای غربی فکر می کنند فقط باید از سگ های ولگرد حمایت کرد.
در این خصوص نکاتی قابل عرض است که در ادامه آمده است. پیش از آن بخشی از صحبت های محمد رضا محمدی ملایری را بخوانید و سپس نوشته نگارنده در این خصوص.
«محمدرضا محمدی ملایری» گفت: سازمان های مردم نهادی که در حمایت از حقوق حیوانات فعالیت می کنند، می توانند درجهت حفظ گونه های جانوری بسیار موثر عمل کنند، ولی متاسفانه این سازمان های مردم نهاد به اشتباه و بدون تفکر با تقلید از کشورهای غربی مسیر را اشتباه طی می کنند و فکر می کنند فقط باید ازسگ ها ی ولگرد حمایت کنند. این سازمان های مردم نهاد به این مساله فکرنمی کنند که چه فاجعه ای در حیات وحش کشور در حال رخ دادن است و وضعیت یوزپلنگ و گورخر ایرانی چگونه است. آنها فکر می کنند اگر فقط چند سگ ولگرد را نجات دهند، همه مشکلات حل می شود و کشور دیگر مشکلی نخواهد داشت.
او با اشاره به اینکه سازمان های مردم نهاد، سرمایه گذاری می کنند، وقت و انرژی می گذارند و مکان هایی برا ی نگهداری حیوانات ولگرد ایجاد می کنند. در حالی که رسالت آنها در قبال حیات وحش بیش از این است، گفت: این سازمان ها ی مردم نهاد باید راه خودشان را پیدا کنند. این سازمان ها باید در جهت روشنگری و آشنا کردن افکار عمومی در برخورد با حیوانان وحشی وارد عمل شوند تا بتوانند به عنوان یک بازوی موثر در کنار سازمان حفاظت محیط زیست عمل کنند.
دکتر ملایری با تاکید بر این که ما به دنبال آن هستیم که صنعت پرورش شترمرغ را به عنوان یک صنعت سود آور و حتی ارز آور در کشور مطرح کنیم، بیان کرد: قرار است گونه ای از تمساح از کشور تایلند، به کشور وارد کنیم و در مرحله بعدی هم پس از گرفتن مجوزهای لازم از سازمان حفاظت محیط زیست روی گونه تمساح بومی ایران هم مطالعاتی انجام می دهیم. / پایان صحبتهای محمد رضا محمدی ملایری/
در خصوص صحبتهای ایشان این نکات و سوالات قابل بررسی است:
– حمایت از سگهای ولگرد و اصولاً حیوانات شهری نظیر سگ و گربه چه منافات و تعارضی با حمایت از حیوانات دارد؟ آیا ایشان فکر نمی کنند ریشه بسیاری از مشکلاتی که برای حیات وحش کشورمان به وجود می آید در برخورد ناصحیح با حیوانات خانگی و حیوانات شهری است؟ آیا در شهر و جامعه ای که حیوانات شهری مورد آزار و اذیت قرار می گیرند می توان انتظار داشت که مشکلی برای حیوانات وحشی به وجود نیاید؟!
– کدام یک از گروههای حامی حیوانات ادعا کرده اند که با حل مشکلات سگهای ولگرد تمام مشکلات کشور حل می شود که ایشان چنین ادعایی را از جانب آنها مطرح می کنند؟
– در میان سازمانهای غیردولتی زیست محیطی، گروههای متنوع و متکثری وجود دارند. عده ای در زمینه حفاظت از حیات وحش تلاش می کنند و عده ای برای حمایت از حیوانات اهلی و شهری و عده ای دیگر بر طبق اساسنامه در هر دو حوزه فعال هستند. چه کسی گفته که همه تشکل ها باید در زمینه حیات وحش فعالیت کنند؟
– ایشان چه سابقه ای در زمینه فعالیت در سازمانهای غیر دولتی دارند و یا به طور شفاف تر اینکه ایشان در چه جایگاهی هستند که در خصوص سازمانهای غیر دولتی اظهارنظر می کنند و آنها را متهم می کنند که “به اشتباه و بدون تفکر و با تقلید از کشورهای غربی مسیر را اشتباه طی می کنند” و فقط از سگهای ولگرد حمایت می کنند.
– مگر نه اینکه در زمینه حمایت از حیوانات و حیات وحش، سازمانهای مردم نهاد در کشورهای غربی بسیار پیشرو تر و قوی تر از سازمانهای غیردولتی ایران هستند. پس چطور ایشان ادعا می کنند آنها راه را اشتباه رفته اند و سازمانهای غیردولتی ایران نیز مانند آنها در اشتباه هستند؟
– اینکه باید در زمینه حفاظت از حیات وحش تلاش شود سخن درستی است. اینکه در زمینه حیات وحش شاید فاجعه ای در حال رخ دادن باشد حرف درستی است. اما ای کاش ایشان می گفتند که بیشترین مشکل برای حیات وحش در سالهای گذشته توسط چه دستگاههای ایجاد شده است. جاده سازی، واگذاری زیستگاهها به مناطق شهری، ایجاد نیروگاه و پالایشگاه و …. همه از مشکلات حیات وحش ایران است. اگر ایشان به بروز فاجعه ای در زمینه حیات وحش معتقد هستند ای کاش دلایل بروز این فاجعه را نیز بررسی می کردند.
– تا آنجا که می دانیم رشته دامپزشکی ارتباط نزدیک تری با موضوع حیوانات کوچک و حیوانات شهری دارد و موضوع حیات وحش بیشتر در حیطه فعالیت سازمان محیط زیست است. با توجه به اینکه ایشان دامپزشک هستند بهتر نبود در رابطه با موضوع حمایت از سگهای شهری که به تخصص ایشان نزدیک تر است اظهار نظر می کردند؟ اصلاً اگر قرار باشد سازمانهای مردم نهاد از سگ ها حمایت نکنند و شما و امثال شما هم چنین دیدگاهی به موضوع سگ های شهری داشته باشند، آنوقت چه دستگاه و ارگانی باید از این حیوانات حمایت کند؟!
و در نهایت آنکه: آیا اگر با «سگ» ها و همچنین «سازمانهای غیر دولتی» مشکل داریم بهتر نیست آن را به شکل دیگری و در جای دیگری بیان کنیم؟! «سگ ستیزی» و «ان جی او ستیزی» چه دردی از دردهای دامپزشکی و یا حیات وحش این سرزمین دوا کرده و می کند؟!
مطالب مرتبط:
– بی وفایی با یار با وفای انسان در گذر زمان. مشکل سگ ها چیست؟!
– نکته ای از اعتراضات زیست محیطی مردم برای دریاچه ارومیه در غیاب NGO ها
– نقدی بر برنامه های سگ ستیزانه سیما