مخاطبان گلم، شما صد نفری که هر روز تا این یادداشت های بی سر و سامان قدم رنجه می کنید و در ایمیل هایتان هر روز لبخند رضایت و عرق شرمزدگی بر صورتم می نشانید، سلام!
راستش در عالم وبلاگ نویسی و سایت داری رسم نیست در اول هر نوشته ای سلام کنند، اما خب از شما چه پنهان کامنت ها و ایمیل های لطف آمیز شما گاهی باعث می شود احساس وظیفه کنم که اینجا به طور عمومی به این همه همراهی شما ادای احترام جمعی کنم.
فقط باید بگویم که با لطفی که دارید هر روز وظیفه ام را از روز قبل سنگین تر می کنید. باور کنید با آنکه شش ماهی بیشتر تا پایان دوره ی دکترایم فرصت ندارم و این روزها به شدت گرفتارم، اما به هیچ وجه نمی توانم سایت را رها کنم. تعارف و تشکر بس است! فقط دوباره سلام!
اما برای اینکه این مطلب فقط با دل و قلوه دادن به اتمام نرسد برای دوستانی که مطالعه ی برکلی را دنبال می کنند مقاله ای دارم روی واشنگتن پست که می توانید اینجا مطالعه اش کنید. این مقاله به نحوی گفته است که با توجه به نتایج جدید دیگر زمانی برای تردید در گرم شدن زمین وجود ندارد.
به نظر قدم بعدی بسیاری از منتقدین در شرایط کنونی بر ارتباط افزایش دما و انتشار گازهای گلخانه ای متمرکز خواهد شد به گمانم بایستی در آینده ای نزدیک مطالعه ی جامعی بر روی عوامل احتمالی تغییرات در میانگین دما در سطح دنیا به انجام برسد. مطالعاتی که شاید از تردیدهای موجود پیش از انتشار گزارش پنجم سازمان ملل بکاهد.