با تشکر از سرکار خانم کاشفی جهت ارسال این مطلب برای بنده:
جناب آقای اسماعیل رضایی
پس از عرض سلام و دعای خیر،
ابتدا می خواستیم تقاضا نماییم ما را در غم مصیبت از دست دادن فرزندتان شریک بدانید با توجه به اینکه جنابعالی معلمی متعهد و دلسوز هستید به عرض می رسانیم که تنها خانه و مامن همه موجودات زنده امروز با سختی ها و مشکلات بسیار دست و پنجه نرم می کند و از اینکه شما به گونه ای رنج مضاعفی را از این سختی ها بر دوش می کشید متاسفیم.
محیط زیست کره زمین آنچنان فشاری را این روزها تحمل می کند که میلیونها انسان دلسوز برای کاستن این فشارها دست به کار شده و برای زنده نگه داشتن درختان و حیوانات و پایداری کوهها – جنگل ها – دریاها تلاش می کند . ما نیز بخشی از این افراد هستیم که سالها است داوطلبانه برای حفظ محیط زیست تلاش می کنیم.
ما به خوبی آگاهیم که شرایط حیات به گونه ای نیست که فقط عده کمی از 7 میلیارد نفر ساکن کره زمین بتوانند از عناصر آن حفاظت کنند بلکه وظیفه همه ما است که با محترم شمردن حقوق آفریدگان خداوند و ممانعت از آسیب رسیدن به یکدیگر خود و محیط های طبیعی را زنده و سالم نگه داریم.
در حادثه ای که برای فرزند جنابعالی رخ داده است همه ما غصه دار و غمگین هستیم. هم برای شما و خانواده ، هم برای آقای تقی زاده و خانواده، هم برای موجوداتی که در عرصه های طبیعی زندگی می کنند و از این پس کسانی باید مراقب آنها باشند تا زنجیره حیات پاره نشود.
در اینجا گذشت و ایثار جنابعالی و خانواده محترم می تواند غم ها را تبدیل به انرژی کند تا بتوان برای حفظ محیط زیست تلاش نمود.
ما امید داریم که دعای خیر هزاران نفر از طرفداران محیط زیست دل سوخته جنابعالی و خانواده محترم را التیام بخشد و آرامش ابدی را نصیب فرزندتان سازد.
جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست
مه لقا ملاح