به بهانه تایید حکم قصاص اسد تقی زاده محیط بان “دنا” :
قطعن خبر دارید که طی سالهای گذشته درجنگ بین شکارچیان ومحیط بانها پیروز میدان شکارچیان بوده اند.چرا که شمار کشته شدگان شکارچیان به تعداد انگشتان دست هم نمیرسد.اما تعداد محیط بانهای کشته شده به 110 نفر رسیده و مجروحان ونقص عضو وجانبازان را هم اگر اضافه کنیم به بالای 200 نفر میرسد.چندی پیش با یکی از محیط بانها که هم رزمش را از دست داده بود صحبت میکردم .کاملن قافیه را باخته بود میگفت اگربرای پر کردن شکم زن وبچه به کارم ادامه دهم و اگر مجبور به دست گرفتن اسلحه باشم و یک شکارچی ببینم رو برگردانده و بر خلاف مسیر شکارچی پا به فرار خواهم گذاشت.
از چند منظر مشکلات پیش روی محیط بانها قابل بحث است :
1- یا محیط بان اجازه حمل اسلحه را دارد یا ندارد.اگر اجازه داشته باشد یا اجازه شلیک را دارد یا ندارد.اگر اجازه شلیک داشته باشد یا قانون از او حمایت میکند یا نمیکند.اگر قانون از او حمایت نکند به این نتیجه خواهیم رسید که به جای اسلحه یک دسته بیل یا چماق بدست این جماعت بی پشتوانه بایستی داد چرا که او بر بنیاد قوانین موجود و روح حاکم بر قوانین، محکوم به نیستی است .چه بکشد و چه کشته شود.
2- نبود شناخت از محیط زیست و منابع طبیعی توسط برخی رجال ونیز نمایندگان مردم بر کسی پوشیده نیست ؛پس عجیب نخواهد بود که ببینیم قضات نیز با محیط زیست بیگانه باشند . همین عدم شناخت بین قضات نیز امری بدیهی بوده به نحوی که میبینیم هیچ تضمینی برای تبرئه چنین محیط بانهائی در دستگاه قضا وجود ندارد.
3- آیا قوه قضائیه در برخورد با قاتلین محیط بانها موفق بوده تا آنها را شناسائی و محاکمه نماید؟.آیا عجیب نیست که از 110 محیط بان شهید، قاتل بیش از 85 مورد آنها هنوزدستگیر وبه سزای عمل خود نرسیده اند؟آیا قوه قضاییه از خود سوال کرده که برخورد با ضابط قانون در اولویت است یا قاتل ضابط قانون؟ فراموش نکنیم برای بازماندگان محیط بانها تنها نام شهید مانده و هزار مشکل تو در توی مالی و گرفتاریهای معیشتی
4- قوانین موجود محیط زیست در حمایت از ضابطین خود اگر لازم وکافی بود نبایستی شاهد بروز چنین وقایع تلخی میشدیم.چرا که حکم یک محیط بان به عنوان ضابط قوه قضائیه همانند یک پلیس بوده واگر ضمانتی برای یک پلیس در برخورد با بزه کار ومتخلف وجود داشته باشد با همان شرایط نیز برای یک محیط بان وجود خواهد داشت.پس محیط زیست همانگونه که برای برخورد با شکارچیان بی رحم قوانین شایسته ای ندارد برای دفاع از نیروهای محیط بان خود نیز این کمبود قانون به کرات رویت میشود.
5- این صحبت دلسرد نمودن محیط بانها نبوده ونیست ولی ناگفته پیداست که اگر حکم قصاص محیط بانی اجرا شود بی هیچ شکی حفاظت از گونه های حیات وحش را فدای بی درایتی قضات یا مکفی نبودن قانون یا بی کفایتی مدیران محیط زیست بدلیل عدم توجیه قضات یا عدم تصویب قانون نموده ایم.
6- فردا روزی اگر یک شکارچی بجای شکم یک خرس ، شکم یک محیط بان را درید جای تعجب نخواهد بود چرا که رسماً قبول کرده وقبولانده ایم که اگر یک محیط بان در اجرای قانونی که به او محول شده ممارست بخرج دهد در محاکم قضائی به اعدام محکوم خواهد شد.و این یعنی بی پروا نمودن بیشتر شکارچیان متخلف
7- در کشتار خرسها در لرستان وسمیرم و شکار دسته جمعی کل وبزها در سمنان و خیلی نقاط دیگر شکارچی اینقدر اطمینان داشت که تعداد محیط بانها آنقدر کم است که فرصت هست شکمی را بدرند وعکس یادگاری بیندازند یا لازم نیست با عجله شکار خود را زده و به سرعت به صندوق ماشین انداخته واز محل بگریزند.اما اگر به نادرستی محیط بانی را به پای چوبه دار ببریم رسماً به همه شکارچیان مجوز خواهیم داد تا این چند حیات وحش باقی مانده را نیز بی هیچ نگرانی از صفحه روزگار حذف نمایند.چرا که دیگر موضوع کمبود محیط بان دغدغه مردم علاقمند به محیط زیست نخواهد بود؛ بلکه نگرانی این خواهد بود که هیچ محیط بانی حاضر نخواهد بود دست به اسلحه ببرد وبا علم به اینکه اگر در محل باقی بماند به تیر غیب شکارچی خواهد مرد پس ناچار به محل محیط بانی خود بازخواهد گشت.
محیط بان عزیز:
فراموش کن در شهری زندگی میکنی که مردمانش پس از بوسیدن تو؛ طناب دار تو را میبافند؛ مردمی که صادقانه دروغ میگویندو خالصانه به همنوع خود خیانت میکنند.فراموش کن در این شهر برای این مردم خدمت کرده ای.
خبرهای مرتبط:
http://mohammaddarvish.com/desert/archives/1021
http://khabarfarsi.com/ext/1260459
http://khabarfarsi.com/ext/1263930