تاسیس پژوهشکده ی دماوند شناسی

عباس محمدی- سبز پرس

از سال 1384 جمعی از کوه نوردان و طبیعت دوستان که عضو یا همکار انجمن کوه نوردان ایران و شماری از سمن های دیگر بودند، با اجرای طرح هایی مانند “نگاهبانی دماوند” و برگزاری مراسم “روز ملی دماوند”، و با پی گیری مشکلات زیست محیطی دماوند کوشیده اند تا  این کوه سرفراز را از گزند آسیب ها و آلودگی ها دور نگاه دارند. از سال 1389 با شکل گیری “انجمن دوستداران دماوند” از میان کوه نوردانی که در چند سال گذشته حول این برنامه ها با هم آشنا شده بودند، برنامه های حفاظت دماوند صورتی جدی تر گرفت. از آذر ماه 89 در جریان نشست های مقدماتی برنامه های روز جهانی کوهستان (20 آذر/ 11 دسامبر) فکر سازمان دهی یک مرکز برای گردآوری اطلاعات زیست محیطی، جغرافیایی، تاریخی و فرهنگی حوزه ی دماوند و همچنین برای انجام کارهای پژوهشی با هدف معرفی و حفظ محیط زیست دماوند، شکل گرفت.

انجمن های یاد شده ضمن برگزاری جلسه های های پرشمار داخلی، نشست های مشترکی را با شماری از استادان دانشگاه ها و فعالان محیط زیست و چند تن از کارشناسان مسوول در بخش های دولتی منابع طبیعی و محیط زیست برگزار کردند که با همکاری ارزنده ی دانشگاه پیام نور شهر رینه، در روز 17 تیر 90 در جریان برگزاری همایش بزرگ روز ملی دماوند، به اعلام تشکیل پژوهشکده ی دماوند شناسی در این دانشگاه انجامید. پس از آن، در نشست های بعدی یک هیات اجرایی پنج نفره برای اداره و هماهنگی کارهای پژوهشکده انتخاب شد و کارگروه هایی با عنوان های: زمین شناسی و معادن، مراتع، مردم شناسی و مسایل اجتماعی، تاریخ و فرهنگ، کوه نوردی، حفاظت آب و خاک، محیط زیست و توسعه ی پایدار، و طبیعت گردی تشکیل و مسوولانی برای آن ها انتخاب شد. 
تارنمای انجمن دوستداران دماوند به نشانی www.damavandkooh.com اخبار فعالیت های این پژوهشکده را منعکس می کند و آماده ی دریافت خبرها، گزارش ها، و مقاله ها و پیشنهادهای دیگران درباره ی دماوند است. علاقمندان می توانند از طریق رایانامه [email protected] با این تارنما و پژوهشکده دماوند شناسی ارتباط بگیرند. لازم به یادآوری است که پژوهشکده ی دماوند شناسی هم اینک از همکاری صمیمانه ی انجمن کوه نوردان ایران، انجمن حفظ محیط کوهستان، موسسه ی توسعه ی پایدار و محیط زیست (سنستا)، و موسسه ی کوهستان سبز برخوردار است و از دیگر سمن ها و موسسه ها و افراد علاقمند هم درخواست همکاری و ارایه ی راهنمایی دارد.

یادداشت دیگر در این زمینه (از دکتر اسماعیل کهرم)، در اینجا