چند گام تا صعود

چهارماًً: خبر کشتار مظلومانه خرس ها هنوز خیلی کهنه نشده وانتظار میرفت با آن شور وحال روزهای اول شاهد شرکت بیش از پیش هموطنان در محکوم نمودن این عمل قبیح باشیم.که شوربختانه این مهم، آنچنان که توقع داشتیم به سرانجام نرسید چرا که طی یک هفته تنها جدود 50 نفر اقدام به امضای طومار نموده که این موضوع با بازخوردهای جدی همگان در روزهای اولیه در تناقض است.که خود در جائی دیگر قابل بحث میباشد.اما هنوز هم دیر نیست .چرا که ابتدای هفته آینده نسخه چاپی این درخواست به حضور جناب مهندس محمدی زاده و دادستان محترم سمیرم ارسال خواهد شد.پس تعجیل نمایید.

سوماًً : چندی پیش جوابیه ای در پاسخ به سخنان نایب رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس در خصوص اینکه چرا دستگاههای حاکمیتی بجای رسیدن به وظایف خود به پر و پای یک مشت دامدارمیپیچند نوشته شد که علیرغم تاکید، در سبز پرس و نیز ایرنا منعکس نشد.موضوع از این منظر مهم بود که انتظار میرفت در بحث مسائل زیست محیطی ،حداقل اعضای فراکسیون محیط زیست بایستی در اینگونه مباحث سرآمد بوده و الگوئی برای دیگر افراد باشند نه اینکه خود قوانین مصوب خود را به چالش بکشانند.در هر صورت به دلیل مشغله و عدم سماجت ، این مبحث ابتر ماند و تا آنجا که خبر دارم  درهیچیک از این پایگاههای رسانه ای منعکس نشد که اگرعمری بود در آینده در همین محل بدان خواهم پرداخت.
دوماً:هفته دفاع مقدس تمام خواهد شد قبل از اینکه فرصت کنم مطلبی در خصوص فردی بنویسم که بر خلاف همه آنها که در جنگ به سرنوشتی  خاص دچار شدند به سرنوشتی متفاوت دچار شد.سرنوشتی که از دید همه رسانه ها و خاطرات جنگ مخفی مانده است .اگر دیر نباشد پس ازمختومه شدن این هفته بدان خواهم پرداخت .
اولاً: من تا پایان هفته بروز نخواهم بود چون میخواهم به بام دماوند صعود کنم . در این سفر در رکاب کاوه کاشفی و دیگر دوستان سازمانی خواهم بود.اما توقع دارم همانند محمد درویش حمایتی در خور از این طومار در برخورد با آن کشتار بی رحمانه نمایید.  

Posted in: دسته‌بندی نشده