خبرگزاری مهر
تخریب و جاده کشی در کوهستان شاهوار در بلندترین ارتفاعات البرز شرقی به بهانه گمانه زنی برای برداشت سنگ معدن بوکسید است ولی هدف اصلی پیمانکاران تصاحب زمینهای این منطقه است.
عباس محمدی در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: در کشور ما بسیاری از زیستگاههای طبیعی و بکر به دلیل کم اهمیت بودن محیط زیست نزد مسئولان نه تنها برای برداشت مواد معدنی بلکه در بیشتر مواقع برای گمانه زنی وجود چنین موادی نابود می کنند.
وی با انتقاد از عملکرد پیمانکاران گفت: بیشتر اوقات پیمانکاران پیش از اینکه مطمئن باشند در منطقه ای مواد معدنی برای برداشت وجود دارد اقدام به جاده کشی و تخریب زیستگاه می کنند و بعد به دلیل گمانه زنی اشتباه و نبود مواد معدنی جاده بدون استفاده می ماند چنانچه در حال حاضر در مناطق طبیعی مختلف در کشور هزاران جاده رها شده وجود دارد.
به گفته محمدی، بر اساس قانون حتی اگر گمانه زنی درست باشد پس ازبهره برداری از مواد معدنی یک منطقه بایستی زیستگاه به شکل قبلی و حالت طبیعی خود با احیاء پوشش گیاهی توسط پیمانکاران بازگردد که متأسفانه در مملکت ما به این قانون مطلقاً توجه نمی شود.
مدیرگروه دیده بان کوهستان افزود: از آنجایی که در ایران سود اقتصادی کوتاه مدت و صرف و همچنین بالا بردن آمار اقدامات اقتصادی ناپایدار در او لویت وزارت خانه هایی مانند وزارت صنایع است پیماتکاران به راحتی می توانند با ثبت نام در وزارت صنایع با عنوان گمانه زنی برای رگه های معدنی زیستگاههای طبیعی و بکر را تکه پاره کنند در حالیکه هیچ ارگانی به صورت جدی پیگیر تخلفات آنها نیست.
محمدی با اشاره به اینکه کارخانه آلومینیوم یکی از گرانترین کارخانه ها با هزینه احداث بسیار بالاست اظهار داشت: نزدیکترین کارخانه به این منطقه در 400 کیلومتری آن و در نیشابور قرار دارد بنابراین حتی اگر گمانه زنی برای سنگ معدن بوکسید که ماده اولیه این کارخانه هم درست باشد از نظر اقتصادی این اقدام توجیه ندارد.
وی تصریح کرد: در چنین اقداماتی مردم و مسئولان هیچ گونه محاسبه بر روی ارزشهای ذاتی منابع طبیعی و محیط زیست انجام نمی دهند و به راحتی وبدون هیچ مانعی طبیعت را دستکاری می کنند.
وی با اشاره به اینکه ارتفاعات شاهوار نیازهای آبی مناطق زیادی از استانهای سمنان و گلستان را تأمین می کند افزود: بهره‌برداری از این معدن با توجه به اینکه اگر بوکسید وجود داشته باشد در حجم بسیار بالا برای کارخانه آلومینیوم مورد نیاز است و تخریب ارتفاعات که سرچشمه آبی منطقه هستند منجر به آلودگی آب شرب، آبهای زیرزمینی و نابودی حوزه آبخیز روستاهای این منطقه می شود.
به اعتقاد محمدی، با توجه به اینکه احداث جاده در این منطقه به یکباره و ظرف یک هفته انجام شد و همچنین با توجه به پتانسیل بالای گردشگری در این منطقه به دلیل نزدیک بودن به جنگل ابر به نظر می رسد گمانه زنی برای برداشت ماده اولیه کارخانه آلومینیوم فقط بهانه است و هدف اصلی از چنین طرح ضربتی تصاحب زمینهای این منطقه و افزایش ویلا سازی و فروش آنهاست.
محمدی یاد آور شد: این اقدام نگرانی دوستداران محیط زیست و ساکنان محلی روستای تاش را بر انگیخته و بیش از یکصد نفر از فعالان محیط زیست خواستار رسیدگی به این موضوع شدند.