یکی از فعالیت های کشور در راستای عمل به تعهدات خود در قبال جامعه جهانی برای حفاظت از لایه اوزن، کاهش تدریجی و حذف کامل کلروفلوروکربن ها بوده است. بر اساس برنامه زمانبندی پروتکل مونترال، کشور های مشمول ماده 5 این پروتکل – یعنی کشور هائی که مصرف سرانه مواد پیوست الف پروتکل شامل کلرو فلورو کربن ها کمتر از 3/0 کیلوگرم می باشد – می بایست در قالب برنامه مشخصی مصرف و تولید این مواد را از سال 1999 تا ابتدای سال 2010 میلادی به تدریج کاهش و در نهایت به صفر می رساندند . که کشور جمهوری اسلامی ایران موفق به دستیابی به تعهدات خود در قبال پروتکل گردیده است. این مواد بطور گسترده ای در بخش صنعت کشور در تولید سیستم ها و محصولات سرمایشی و اسفنج و در بخش خدماتی در واحد های تعمیرگاهی یخچال و فریزر و نیز تعمیرگاه های کولر خودرو مورد استفاده قرار می گرفته اند. با اجرای برنامه های مختلف در بخش های مختلف تولیدی و خدماتی تا سال 2010 میلادی 100 درصد از کلروفلوروکربن ها از چرخه تولید و مصرف این مواد حذف گردیده اند.
علاوه بر بخش های اقتصادی فوق، کلروفلوروکربن ها در صنعت داروسازی بعنوان عامل افشاننده و سوسپانسیون برای تولید افشانه های تنفسی مورد استفاده قرار می گیرد. کارخانه سینا دارو بعنوان عمده ترین تولید و عرضه کننده افشانه های تنفسی از کلروفلوروکربن های 11 و 12 در تولید این محصولات استفاده می نمودند. این کارخانه با متوسط تولید سالانه 4 تا 5/4 میلیون کپسول افشانه تنفسی نقش عمده ای در تامین نیاز داروئی کشور به این محصول حیاتی برای بیماران تنفسی و مبتلا به آسم داشته است. برای تولید چنین حجمی از افشانه تنفسی سالانه حدود 80 تا 90 تن کلروفلوروکربن تا سال 2010 میلادی مورد نیاز بوده و به مصرف رسیده است. کلروفلوروکربن مورد استفاده در تولید افشانه های داروئی نوع خاصی از این ترکیبات با خلوص بالا هستند.