چند روز گذشته سرم خیلی شلوغ بود و نتونستم بیام به وبلاگم سری بزنم
از یک طرف کلاسام شروع شده، از طرفی دیگه یه نمایشگاه متناسب با هفته سلامتی در منطقه ۱۲ داشتیم که شکر خدا به خوبی و خوشی تموم شد، و ز سوی دیگر کارای حامیان…. باید انجام می شد، در کل هفته ای پر از کارو با کمک دوستای خوبم تموم کردم
اینارو گفتم که دوستای خوبم که با وسیله های مختلف که در این عصر مدرن ماشاء ا… کمم نیستند گله گذاری نکنند که چرا نیستی؟ خبری ازتون نیست؟ اومدیم دفتر چرا نیستید؟ چرا کاری انجام نمیدی؟ چرا نمی نویسی؟…….
من از همین جا پشت مانیتورم دستامو به نشانه تسلیم بالا میبرم میگم مامخلص همتون هستیمو اگر کوتاهی شده به بزرگی خودتون ببخشید.
از تمام دوستانی که زنگ زدند تا عضو بشندم و بنده نتونستم باهاشون صحبت کنم معذرت میخوام و قول میدم در هفته آتی حتما خدمتشون میرسم.
در کل این بنده حقیرو ببخشید، از این به بعد قول میدم بیشتر از قبل بیامو اینجا بنویسم