در روزگاری که فشارهای اکولوژیکی بر اقلیم کشور تاثیر منفی گذاشته و بیش از ۹۰ درصد از مساحتِ ایران را گرفتارِ خشکسالی بلندمدت کرده و چالش جهانی تغییر اقلیم نیز بر روی شاخصهای مختلف آبوهوایی اثر گذاشته، شاهد تداوم اقداماتی در کارواشها هستیم که با بهرهکشی از منابع آب به دنبال کسب در آمد هستند!
در این میان بیهوده نیست اگر سخن از ورشکستگی زیستی به میان آورده و آمارهای مستند را به گواهی این حقیقتِ تلخ بگیریم که بسیاری از خط قرمزهای محیطی را با سرعت رد کرده و شوربختانه هنوز هم آنچنان که شایسته است متوجه برخی شغلهای مخرب در پیرامون خود نباشیم که منابع آبِ شهری را از بین میبرند و با انواع آلودگیها به شبکه فاضلاب شهری تحمیل میکنند!
نگارنده از سالها پیش نسبت به کارواشهایی که در شهر خرمآباد و اطراف آن فعالیت میکنند هشدار داده بودم که این واحدهای خدماتی نه فقط استانداردهای محیط ... “تاراج منابع آب به سبک کارواش ها!”
تابستانِ سختی بر محیط زیست ایران گذشت تا تنشِ آبی بر تمامی شاخص های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور تاثیر منفی گذاشته و اینگونه بسیاری از اکوسیستم های آبی موجود در مناطق مختلف و چهارگانه تحتِ حفاظت رنگِ سفیدِ خشکسالی و خشکیدگی را بیش از گذشته تجربه نمایند؛بیهوده نیست اگر سخن از ورشکستگی زیستی به میان آورده و آمارهای مستند را به گواهی این حقیقتِ تلخ بگیریم که بسیاری از خط قرمزهای اکولوژیکی را با سرعت رد کرده و شوربختانه هنوز هم متوجه اقدامات خود نیستیم و هنوز هم بر طبلِ کشاورزی سنتی می کوبیم و تنها فکر می کنیم که واژه خودکفایی می تواند ما را نجات دهد، اما اگر نیک بنگریم درخواهیم یافت که بسیاری از زیست اندوخته های ژنتیکی خود را فدای این برنامه ی بیهوده کرده ایم! اگر در موضوع کشاورزی راه گذشتگان خود را در پیش گرفته و اجازه نفس کشیدن به زمین های خود ... “توسعه منهای عقلانیت!”