درود
دلنوشته ای مربوط به 28 اسفند 93
سخنی که در نگاه اول مرا نگران کرد
اما خوب که خود را در جایگاه محمد درویش قرار دادم فهمیدم که:
حال و هوای درویش خان عزیزمان شباهت زیادی به حال و هوای پرندگان مهاجر در اوخر اسفند ماه دارد.
او امروز دچار بی قراری سفر شده .
بی قراری پرواز.
بی قراری شکستن صفوف ارتش نه چندان انسانی زیاده خواهان و دشمنان طبیعت .
هر چند درویش در روزهایی که در سازمان بود دست از حمایت های پیشین خود برنداشت .
امیدوارم هر آنچه برای طبیعت وطنم مناسب است اتفاق بیفتد .
علیرغم اختلاف نظرهایی که شاید وجود داشته باشد و آنهم بواسطه استقلال فکری ماست نه پیروی کورکورانه باید بگویم .
درویش عزیز طی این سالهایی که هم را میشناسیم کمک بسیار جدی و موثری را برای رفع مشکلات میانکاله داشته و ورای دوستی دیرینه، شخصیتش برایم بسیار محترم است .
شاید باید امروز به او خسته نباشید بگوییم
خسته نباشی و همواره در اوج باشی درویش خان عزیز
http://mohammaddarvish.com/i/archives/2185