بیانیه دومین کنفرانس ملی مخاطرات محیط زیست زاگرس مورخ 14 اسفند 1393
تهران- سالن همایش های سازمان محط زیست کشور
1- یکی از گرفتاریهای امروز محیط یست استفاده از افراد غیرمتخصص در بخش محیط زیست است و باعث بروز عملکرد نامناسب گردیده است.
2- خشکسالی دلیل بروز مخاطرات محیط زیست در زاگرس نیست. چراکه چند هزار سال این مناطق با هرگونه تغییر اقلیمی مواجه بوده و تخریب نشده اند.
3- یکی از مهمترین دلایل مخاطرات محیط زیست زاگرس فقر جوامع محلی و بومی است.
4- زاگرس هنوز زنده است و نیاز به تلاش مضاعف برای نجات خود دارد.
5- یکی از مشکلات د زمینه ی تحقیقات محیط زیست در زاگرس این است که مردم از زیستگاه های حساس اطلاعی ندارند و به همین دلیل تخریب در این مناطق روزافزون گردیده است.
6- تنها صنعتی که در زاگرس قابل انجام و مدیریت می باشد، گردشگری پایدار است.
7- حفاظت به معنی تعطیل کردن همه ی فعالیت ها نیست بلکه باید در کنار اجرای پروژه های مربوط به کشاورزی، دامداری، آبزی پروری و …. از خط قرمزهای محیط زیست عبور نکنیم.
8- همسو سازی عملیات سازمان های مختلف مرتبط با منابع طبیعی و محیط زیست باعث حفظ تنوع زیستی در زاگرس خواهد شد. موازی کاری و عدم انسجام موجب تخریب می گردد.
9- طرح های مختلف اجرایی نیاز به درنظر گرفتن همه ی اقشار ذینفع دارد.
10- سه مولفه ی مدیریت راهبردی مناسب در زاگرس عبارتند از: مدیریت فرابخشی و ارتقای نظام تبادل و انتشار اطلاعات، ارتقای دانش افراد و توسعه ظرفیت های نهادها و جوامع محلی، تدوین برنامه مدیریتی حفاظت از تنوع زیستی.
11- هدفنمدی یارانه ها و افزایش قیمت سوخت باعث روی آوردن مجدد مردم محلی به استفاده از چوب جنگلی برای تهیه ی سوخت شده است.
12- عوامل تخریب زاگرس عبارتند از: زراعت زیراشکوب جنگل، سقزگیری بیرویه، خودسوزی تالاب ها، دامداری سنتی، جاده سازی های متعدد بدون آمایش سرزمین، سدسازی بالاتر از ظرفیت آبها
13- قوانین مرتبط با جراینم و مجازاتهای تخریب کنندگان نیاز به بازبینی مجدد و کارشناسانه دارد.
14- کارشناسان محیط زیست و منابع طبیعی جدی گرفته نمی شوند و یکی از دلایل آن صاحب نظر نبودن در حوزه های محیط زیست است.
15- آموزش ها در حوزه ی تربیت کارشناسان باید تغییر یاقته و از روشهای نوین آموزشی و بصورت پژوهش محور استفاده گردد.
16- زملن گلایه کردن متخصصین محیط زیست از دیگر دستگاه ها گذشته و نیاز به عمل سریع داریم.
17- لازم است سیاستمداران بخصوص نماینده های مجلس با مخاطرات محیط زیست از نزدیک آشنا شوند و این مهم برعهده ی متخصصان محیط زیست است.
18- مدیریت مجموعه منابع طبیعی کشور باید با تبعیت از معیارها و شاخص های مدیریت پایدار سازمان IUCN انجام شود و برای این منظور باید این معیارها و شاخصها در مناطق مختلف آزمایش و سازگار شوند.
19- راهبرد مدیریت اکوسیستمی یکی از راههای نجات زاگرس است اما به دلیل درنظر نگرفتن مسایل اجتماعی و اقتصادی نیاز به تلفیق آن با معیارها و شاخص های مدیریت پایدار IUCN داریم. در نهایت، با تشخیص وضعیت موجود بطور دقیق، می توان برنامه ی مدیریتی برای هر اکوسیستم تدوین نمود.
20- برای رسیدن به اقتصاد سبز، نیاز به بررسی وضعیت انواع تخریب و محاسبه ی همه ی هزینه های آنان، در جوانب مختلف، به ریال می باشد.
21- حضور سیاستمداران رده بالای کشور در کنفرانس های ملی این چنین، دیدگاه روشن تری از وضعیت موجود به ایشان خواهد داد و در گنجاندن جوانب محیط زیستی در تدوین برنامه های ملی تاثیر بسزایی خواهد داشت.