کارشناسان معتقدند اجرای طرح اخذ مالیات بر انتشار آلاینده‌های کربنی از دانشگاه‌ها می‌تواند شیوه‌ای موثر برای مقابله با تغییرات جوی باشد.جنبش‌ها برای الزامِ دانشگاه‌ها به کناره‌گیری از کمک‌های مالی کمپانی‌های تولیدکننده سوخت‌های فسیلی نظیر کمپانی‌های نفت و گاز، ضعف‌های مشهودی را به همراه داشته است. این اقدام از یک سو تقریبا آسان است و از سوی دیگر تا زمانی که جامعه دانشگاهی همچنان یکی از مصرف کنندگان اصلی این منابع انرژی هستند، اعلام این کناره گیری‌ها، ریاکارانه و متظاهرانه به نظر می‌رسد.
این دیدگاه «سورین بورنشتین»، کارشناس انرژی دانشگاه «کالیفرنیا برکلی» درباره این اقدام دانشگاه‌ها است. وی معتقد است هر دانشگاه باید مالیات بر انتشار آلاینده‌های کربی منحصر به خود را پرداخت کند.این اظهارات «بورنشتین» از طرح «فرانک ای. وولاک» کارشناس بخش اقتصاد انرژی در دانشگاه استنفورد مشتق شده است. ایده آنها از ارائه این طرح این است که وضع مالیات بر انتشار آلاینده‌ها در دانشگاه‌ها، هم در مبارزه با تغییرات جوی عملی است و هم از نقش موثر دانشگاه‌ها به عنوان یک آزمایشگاه عملی و تجربی استفاده می‌شود.
به گزارش ایسنا به نقل از لس‌آنجلس تایمز، این کارشناسان می‌گویند هر دانشکده در دانشگاه‌ها باید بر مبنای فعالیتهای خود مالیات بر انتشار آلاینده‌های منحصر به خود تعیین کنند. در این صورت دانشجویان باید در هر ترم مبلغی اضافه تر به عنوان مالیات بر انتشار آلاینده‌های تولید شده توسط آنها بپردازند.
در دریافت این مالیات‌ها میزان استفاده از برق، خدمات حمل و نقل دانشگاه، فعالیتهای آلاینده در آزمایشگاه‌های تحقیقاتی و ساختمان‌های دانشگاه و انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از دفع زباله‌ها ارزیابی می‌شوند. البته این نقطه نظرات مثل همیشه منتقدان خود را دارند.