امروز اول نوامبر روز جهانی وگان است. دو سال است که گوشت و محصولات گوشتی نمی خورم. در این دو سال و بویژه در ماه های اخیر بسیاری از کسانی که گیاهخوار نیستند از من پرسیده اند که: “چه طور دلت می آید گوشت نخوری؟”، “چه طور دلت می آید کباب نخوری؟”. احتمالاً همه گیاهخواران با این پرسش به شکل های مختلف روبرو بوده اند. این هم از شوربختی های بشر به ظاهر متمدن در قرن بیست و یکم است که باید برای نکشتن و نخوردن یک موجود زنده جواب پس بدهد. کار دنیا در این جهان وحشی بر عکس شده است. با عبارت «چطور دلت می آید» می شود جملات دیگری نیز ساخت، مثل:– چه طور دلت می آید در قتل عام سالانه حداقل 64 میلیارد حیوان در جهان شریک باشی؟! (عدد فوق شامل ماهیان و حیوانات آبی نظیر میگو و خرچنگ نمی شود)– چه طور دلت می آید ... “چه طور دلت میاد نخوری؟!”
اشتباههایی که در محرم نباید تکرار شود …
در روزهایی که فضای شهر و دیارمان بیش از همیشه، بوی آزادگی و پایداری در برابر بیداد و ظلم و جهل و پیمانشکنی میدهد و با نام نامی حسین (ع) عطرانگیز شده است؛ گاه رفتارهایی، مناظری و سخنانی را میبینیم و میشنویم که آشکارا ناسازهای نابخشودنی با نیت خیر برپاکنندگان یاد و خاطرهی آزادمردان و زنانی دارد که بیش از ۱۳۳۰ سال پیش با خون و اشک خویش در کربلا، کوشیدند تا کیفیت ممتاز زندگی منادیان عدالتخواه و ظلمستیز را در جهان تضمین کنند؛ کیفیت زندگیای که امروزه ممکن است تحت تأثیر چند خطای بارز محیط زیستی در آیینهای بزرگداشت آن حماسهآفرینان بزرگ صدر اسلام، از عیارش به شدت کاسته شود …
تازهترین آمارهای منتشر شده از سوی متخصصان و صاحبنظران، حکایت از آن دارد که تنها در سال ۱۳۹۲ و در اوج فشارهای اقتصادی تحمیل شده بر علیه ایران، ... “سه خطای محیط زیستی هیأتهای عزاداری در ایران!”