1-
نخل ها درختانی اسرار آمیزند: قدبلند و مغرور با ریشه هایی عجیب محکم. با
هوایی خنک و سایه ای عجیب خوش در گرمای سرزمینهای گرمسیر. نخل ها محترم
ترین درختان زمینند به سبب غرور و استحکامشان و بلند روییدنشان در شرایط
سخت. شاید به دلیل همین احترام است که با “نفر” شمارش می شوند؛ تنها گیاهی که واحد شمارشش نفر است. 2- جانم برایت بگوید که، تصویر نخلهای سربریده و سوخته را اگر دیده باشی خودت می فهمی که
جزو غم انگیزترین صحنه هاست: جنازه های ایستاده، بی سر… خشونتی بی انتها
در بطن خود دارد که خشم و اشک را توامان به جوش می آورد…خوزستان هنوز
خاطره ی نخلهای سربریده و سوخته با دستهای بی رحم بعثی ها را در خود زنده
دارد. (بعضی خاطره ها زنده اند. مجسمند. باید به مکانش بروی تا زمانش را
ببینی…) خیانت خائنان و بی کفایتی بی کفایتان هم در این سالها کارون
خروشان را
... “داستانِ سربازانِ واقعیِ چوبی”
ادامه ←
