برخی هنرمندان برای آفرینش اثر تاملبرانگیز خود نیاز به بوم نقاشی یا فریم عکاسی ندارند. آنها فقط از مواد یافتشده در طبیعت مانند گلبرگها، صدفها یا حتی شاخههای درخت استفاده میکنند.
(توضیح سایت دوستداران محیط زیست ایران) تعریف استاد احمد نادعلیان از هنر محیطی:
هنر محیطی میتواند به هنری اطلاق شود که هنرمندان اغلب با استفاده از عناصر یا اشیای موجود در طبیعت یا در محیطهای غیرمتعارف هنرشان را شکل و ارائه دهند؛ بنابراین چگونگی محیط پیرامون اثر و مواد مصالح موجود در محیط، در کیفیت و چگونگی اثر تاثیر دارند. در این هنر گاهی نظمی برگرفته شده از طبیعت احیا میشود. بدینسان در جریان خلق یک اثر محیطی بخصوص در طبیعت گاه هنرمند چیزی از طبیعت کم کرده و گاه عنصری را به آن میافزاید. در این هنر گاهی هنرمندان صرفا با رویکردی زیباییشناسانه درصدد خلق آثاری هستند که چگونگی اشکال یا زیبایی آثار در اولویت قرار دارند و گاهی تعهدات اجتماعی اهمیت دارند. برای مثال اهمیت دادن به محیط زیست زمینهساز این هنر است.
هنر محیطی الزاما مانا نیست. از این رو به واسطه عکاسی و تصویربرداری ثبت و ارائه میشود. گاهی مستندات تصویری این هنر یا عناصر طبیعت به فضای نمایشگاه انتقال مییابند و به صورت چیدمان ارائه میشوند.
بنابراین محیط میتواند طبیعی یا شهری باشد و هنرمند میتواند از مواد طبیعی یا بازماندههای صنعتی استفاده کند و هنری ارائه دهد که نهتنها از منظر زیستمحیطی سازگار با محیط است، بلکه مختص به فضای ارائهشده است. جابهجایی یک چیدمان محیطی ممکن است آن را کمارزش کند.
سد شکوفهها
گل پائیزی
دریاچه جیوهای
ریشه در آسمان
جایی برای غنودن
سبد پائیزی
منبع: همشهری