این عنوان پستی است از رامیار به مناسبت صعود حمید دهقان، کوه نورد کرد،
و ببینیم حمید دهقان بر فراز اورست چه کرده است:
انگار این
جمله که می گویند بالای 8000 متر انسانیتی وجود ندارد در اعماق افکار
جامعه ی کوهنوردی ایران ریشه دوانیده است و خیلی ها مفهوم انسانیت را به
فراموشی سپرده اند ! اما بدانید که صعود 6 یا 10 یا 14 قله ی 8000 متری با
رد شدن از روی جسد همنوردان و با فراموش کردن مفهوم انسانیت هیچ ارزشی
ندارد . و دیر زمانی است که برای من این کلکسیون های 8000 متری بی ارزش
شده است کلکسیونی که بوی نفرت می دهد و بوی نا جوانمردی می دهد و بوی
حقارت …
حمید دهقان ثابت کرد دست یافتن بر قله ی
8000 متری و بلندترین آن به راحتی امکان پذیر است اما به جامعه ی کوهنوردی
که در شهوت صعود است نشان داد خیلی ها عمیق ترین مفهوم صعود را هنوز
نفهمیده اید و نشان داد که می شود در بلندای 8846 متری بود و کودکان
سرطانی را فراموش نکرد !
با عملش نشان داد می شود در بالای 8000 متری انسان بود و قلبت برای انسانیت بتپد !
صعود کوهنوردان به تمامی قلل 8000 متری هیچ
افتخاری ندارد اما مادامی می توان برای آن افتخاری متصور شد که مفهومی
عمیق از انسانیت در کالبد ان دمیده شده باشد . حمید دهقان رفت و ثابت کرد
در آن بلندا هم می توان قدر دان بود و از یاد نبرد اخلاق و جوانمردی اوراز
ها را و فهماند می توان اشک گوشه ی چشم کودکان سرطانی را هر لحظه در
دلهایتان زنده نگه دارید و برایشان در ان اوج ارزوی بهبودی کرد !
باید بر دستان و پاهای انسان بزرگمنشی چون
حمید دهقان بوسه زد نه برای فتح اورست بلکه برای انسان بودن و انسان
ماندنش در ان بلندای جهان !
یک قدم مانده به قله ی اورست ..
به یاد کودکان سرطانی ( مرکز حمایت از کودکان سرطانی – محک )
عکسی از تندیس زنده یاد محمد اوراز
زنده باد حمید دهقان و روح بزرگش
پیام حمید دهقان :