رهبر معظم انقلاب در سخنان نوروزی خویش، سال ۱۳۹۴ را سال همزبانی و همدلی دولت و ملّت نام نهادند. ایشان ایرانیان را مستحق لمس و تحقق پنج آرزوی بزرگ در سال ۱۳۹۴ دانستند که پیش شرط تحققش، همراهی و تعامل واقعی بین ایرانیان و دولت متبوعشان است. عدالت قضایی و اقتصادی، جهش علمی، اقتدار و عزت منطقهای و فرامنطقهای، پیشرفت اقتصادی و ارتقای ارزشهای معنوی در شمار پنج آرزویی است که ایشان آنها را با صفت «دستیافتنی» توصیف کردند و گفتند: با توجه به ظرفیت سیاستهای نظام و نیز ظرفیتهای ملت بزرگ ایران، این امر میتواند در سال پیش رو محقق شود به شرط آنکه به معنای حقیقی کلمه، ملت به دولت اعتماد کند و البته دولت هم تواناییهای ملت را به رسمیت شناخته و عملاً نشان دهد که به آن ایمان دارد و میخواهد که بخشی از وظایف و مسئولیتهای خود را به مردم برونسپاری کند.
البته بسیاری از دوستداران محیط زیست، به ویژه پس از سخنان تاریخی و امیدبخش معظماله در هفدهم اسفند ۱۳۹۳، امیدوار بودند که در نامگذاری سال ۹۴، شاید برای نخستین بار به موضوع محیط زیست هم اشارهای مستقیم و شفافتر شود. امّا نگارنده براین باور است که تا همینجا هم ما پیروز بودهایم. زیرا بر این باورم که توان تابآوری طبیعت وطنی که دوستش داریم، فقط به شرطی قابل ترمیم و احیاء است که اجازه دهیم مردم به میدان آیند؛ نقششان را به رسمیت شناسیم، بگذاریم تا با قبول مسئولیتهای خطیر، توان و تجربهی بیشتری بدست آورند و بدین ترتیب، آن زمان که با مردم و برای مردم طرح ریختیم و برنامهریزی کردیم، مسلم است که هم حال جیبشان بهتر خواهد شد و روزهای پرلبخند زندگیشان افزایش خواهد یافت، هم ارزشهای معنوی رشد مییابد و هزینههای تأمین امنیت در جامعه کاهش خواهد یافت، هم عدالت در تمامی سطوح برقرار خواهد شد، هم مجال شکوفایی علمی مهیاتر میشود و هم اقتدار ایران و ایرانی در جهان فزونی خواهد گرفت.
و آشکار است که در چنین جامعهای با چنین مردم و دولتی، حال طبیعت هم خوب خواهد شد و جملگی زیستمندانش اجازه خواهند یافت تا از حیاتی درخور و حرمتی بایسته برای زیستن بهرهمند شوند. به سخنی سادهتر، سال ۱۳۹۴ را باید سال شکوفایی سرمایه اجتماعی در کشور نام نهاد و این میتواند بهار همهی دستگاهها و نهادهایی – از جمله دفتر متبوع – باشد که در این مهم، مسئولیتی برعهده دارند.
چنین است که محمّد درویش به عنوان مدیرکل آموزش و مشارکت مردمی در سازمان حفاظت محیط زیست انتظار دارد تا گام نخست را دولت، قوه قضاییه و نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی استوار و به سرعت برداشته و با تسهیل مراحل ثبت و فعالیت تشکلهای مردمنهاد، به ویژه در حوزه محیط زیست، اجازه دهند تا تمامی ایرانیان علاقهمند به اعتلای طبیعت وطن در کمترین زمان ممکن بتوانند از انسجام سازمانی و پشتوانههای حقوقی و قانونی برای فعالیت داوطلبانه برخوردار شوند. همچنین لازم است تا با تخصیص بودجههای سزاوارانه، سازمان محیط زیست بتواند با کمک سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور اقدام به آموزش و توانافزایی و نیز تکامل شبکهبندی تشکلها کرده و بدینترتیب، زمینه برای واگذاری امور به مردم؛ احیای تالابها (همچون تجربههای موفقی چون کانیبرازان، گندمان و کمجان)، تثبیت شنهای روان و درختکاری (میاندشت و جنگلانه) و مدیریت مناطق حفاظت شده در قالب طرحهای موسوم به قرقهای اختصاصی که نمونههای موفق آن هماکنون در منصورآباد رفسنجان، کالمند یزد و چند منطقه در سمنان و خراسان شمالی در حال اجراست؛ مهیا شود.
و البته ایمان دارم، چنانچه گام نخست را دولتیها به صورتی مؤثر بردارند (نه اینکه سال ۹۳ به پایان رسد و من و همکارانم در دفتر آموزش و مشارکت مردمی سازمان، همچنان چشممان به دریافت بودجه اندک ۵۰۰ میلیون تومانی برای توانافزایی سمنهای محیط زیستی، خشک ماند!)، مردم نشان خواهند داد به حکومت و جهانیان که در ایران، انسانهایی زیست میکنند مسئولیتپذیر، صلحطلب و هوشمند که حضورشان در زیستکره به امنیت این – فعلاً – یگانه محل زیست بشر در کهکشان راه شیری خواهد افزود.
آمین …