دو سال پیش این پست را منتشر کردم و از دوستان خواستم تا اگر نام درخت را می دانند، بگویند و البته این یک درخت کهن سال گردواست. اما امروز این نظر برایم فرستاده شده که حیف دیدم شما نخوانیدش!
“این درخت گردو هستش و صاحبش هم یحیی اخلاقی هستش که بتازگی فوت کردند . این منطقه هم بنام (تک اغوذ داربن) میباشد.” (اصغر)
درختی زیبا و کهن در پای دیواره‌ی کهرود (جاده‌ی هراز)
این عکس را روز ۲۴ آذر ۹۱ در هنگام گشت در روستای کهرود و در پای دیواره‌ی کهرود گرفتم. نام درخت را اگر می‌دانید برایم بنویسید.
سرنوشت ۲:
درخت مرا به یاد شعر زیبای عباس یمینی شریف انداخت.
سرنوشت ۳:
درختان، زمین ما را می‌پایند! آن‌ها را بپاییم!
به دست خود درختي مي نشانم
به پايش جوي آبي مي كشانم
كمي تخم چمن بر روي خاكش
براي يادگاري مي فشانم
درختم كم كم آرد بر گ و باري
بسازد بر سر خود شاخساري
چمن رويد در آنجا سبز و خرم
شود زير درختم سبزه زاري
به تابستان كه گرما رو نمايد
درختم چتر خود را مي گشايد
خنك مي سازد آنجا را ز سايه
دل هر رهگذر را مي ربايد
به پايش خسته اي بي حال و بي تاب
ميان روز گرمي مي رود خواب
شود بيدار و گويد : اي كه اينجا
درختي كاشتي روح تو شاداب
سروده‌ی عباس يميني شريف
پ ن
در این روز با عباس محمدی و عزت عمرانی همراه بودم