جاری شدن سیلاب در اسفندماه سال گذشته در هیرمند و جان بخشیدن به بخش اندکی از هامون میل به زندگی را در سیستان قوت بخشید و موجب زایش زندگی در تالاب بین المللی هامون شد اما متاسفانه این خوشحالی خیلی زود رنگ باخت و اکنون مرگ بر سر هامون و بسیاری از جانداران این پهنه سایه انداخته است.با قطع شدن جریان آب در رودخانه هیرمند در حال حاضر این گستره 560 هزار هکتاری که روزگاری میزبان میلیون‌ها پرنده مهاجر و ماهی‌های بزرگ و کوچک بود به برکه ای کوچک تبدیل شده است و نفس ماهیان و پرندگان را به شمارش انداخته است.
با شدت گرفتن وزش باد و افزایش دمای هوا به بیش از 45 درجه فرصت زندگی برای جانداران هامون نیز با سرعت زیادی در حال تبخیر و نابودی است تا آنجا که یارای پریدن از پرندگان را گرفته است و انبوهی از پلیکان‌های مهاجر را در روزهای گذشته به کام مرگ کشانده است.
بسیاری از پلیکان‌ها و حواصیل که با امید تجدید حیات هامون در بهار امسال لانه‌های خود را در بستر این تالاب بنا کردند به دلیل بازگشت قهرآمیز طبیعت و بی‌اعتنایی همسایگان شرقی به حقوق جانداران حال به نظاره مرگ جوجه هایی نشسته اند که مجال فرصت پرواز نیافته‌اند.خشکیدگی مجدد هامون و قهر طبیعت که پر پرواز هزاران جوجه تازه به دنیا آمده را شکسته است و یارای پرواز را از مادران آنها نیز سلب کرده است موجب شده تا چشم امید آنها هم چون ماهیان هامون به دست انسا‌ن‌ها دوخته شود.
مردم سیستان که در فروردین ماه امسال با جاری شدن باران رحمت به پاس قدردانی از رحمت ایزدی و حمایت از محیط زیست تفنگ‌های خود را در حاشیه هامون شکستند حال برای اثبات وفاداری خود با بسیج همگانی برای نجات پرندگان و جوجه‌های متولد شده در بستر هامون پا به میدان گذاشته‌اند.
مردم سیستان که به خوبی رنج و درد ناشی از خشکسالی و مهاجرت و خانه به دوشی را با پوست و گوشت خود درک کرده‌اند حال برای کمک به پایداری آشیانه پرندگان مهاجر دست یاری بلند کرده و برای نجات ماهی‌های در گل نشسته آستین همت بالا زده اند.هجوم طرفداران محیط زیست و مردم سیستان که در پهنه خشکیده هامون بوته ها را برای جستجوی تخم پرندگان و نجات جان جوجه‌های چند روزه زیر پا می‌گذارند و رساندن آب با بطری‌های آب معدنی به منقار پرندگان این روزها به تکلیفی عمومی تبدیل شده است./منبع