چه فایده اگر باز هم نوشته شود محیطزیست ایران در سال ۹۲ همان روند رو به زوال سالهای قبل را از سر گذرانده است؟ چه سود اگر تکرار شود ۲۰ هزار نفر در خوزستان بر اثر باران اسیدی و یا ریزگردها راهی بیمارستانها شدند؟ چه ثمری دارد به یادآوردن چندین باره خشک شدن ارومیه و توفان نمک در حوزه آن یا تصمیم برای قطع ۱۸ میلیون اصله بلوط آفتزده در کوههای زاگرس؟ چه حاصل از خاطره آتش گرفتن جنگلهای گلستان یا سیل مرگآفرین نیکشهر (در سیستان و بلوچستان)؟ نتیجه چه خواهد بود اگر مرگ ۱۲ پلنگ (بر اثر تصادف و شکار غیرمجاز و طعمه سمی) طی ۱۱ ماه یاد آوری شود؟ چه بهره از نوشتن این که به پارک ملی کویر به بهانه اکتشاف نفت حمله شد؟
سوگواری برای محیطزیست غبار ناامیدی میافشاند. مروری بر گذشته نشان میدهد، مردم و دولتها (اگر نگوییم نخواستهاند) نتوانستهاند محیطزیست را به طرزی شایسته پاسداری کنند. اگر میتوانستند