گفته های معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست در خصوص احتمال ممنوعیت 5 ساله شکار موجی از خوشحالی را در فضای مجازی به وجود آورده است. در بسیاری از صفحات و گروه های اینترنتی حتی محتوای خبر تغییر کرده است و گفته شده که “شکار برای 5 سال ممنوع شد”!
ممنوع شدن شکار بصورت بالقوه می تواند خبر خوبی باشد اما به شرطی که دیگر عوامل بازدارنده شکار نیز مورد توجه قرار گیرد.
پیش از این در اینجا در مطلب “چه راهکاری باید در صدر اولویت ها برای نجات حیات وحش کشور باشد؟“ در این خصوص نوشته بودم که در اینجا دوباره به آن اشاره می کنم:
الف: افزایش مجازات شکار غیر قانونی
توضیح: شوربختانه بر اساس آخرین نرخ ضرر و زیان کشتار حیات وحش، جریمه کشتن حیوانی مثل پلنگ 5 میلیون تومان است. این در حالیست که پوست این حیوان تا 30 میلیون تومان در بازار آزاد به فروش می رسد. بر این اساس می توان گفت هیچ نسبتی بین مجازات اعمال شده و ارزش حیوانات وجود ندارد. برای اطلاعات بیشتر اینجا را بخوانید.
ب: توسعه امکانات حفاظت از مناطق حفاظت شده. شامل افزایش محیط بانان، حمایت قانونی از محیط بانان برای استفاده از اسلحه در برابر متخلفان، تجهیز محیط بانان به خودرو، موتور، دوربین، اسلحه و دیگر امکانات لازم
توضیح: در حال حاضر ۲۶۱۷محیط‌بان صیانت از ۱۸میلیون هکتار عرصه‌های تحت حفاظت سازمان محیط‌زیست را برعهده دارند، که براساس استانداردهای جهانی برای حفاظت از ۱۸میلیون هکتار، به ۷۳۴۴ محیط‌بان نیاز داریم. یعنی تعداد محیط بانهای ایران یک سوم استانداردهای جهانی است و به 4700 محیط بان نیاز داریم. ضمن اینکه محیط بانان از ضعف شدید امکانات رنج می برند و حتی برای تامین بنزین خودروهای خود با مشکل مواجه هستند. ضمن اینکه در حال حاضر برای 11 محیط بان به دلیل استفاده از سلاح در برابر شکارچیان، حکم اعدام صادر شده است و 113 محیط بان طی 4 دهه گذشته توسط شکارچیان کشته شده اند. آیا با ضعف امکانات حفاظتی می توان به حفظ گونه های جانوری امید داشت؟
ج: فرهنگ سازی و افزایش آگاهی شهروندان و بویژه ساکنان حومه مناطق حفاظت شده
د : جمع آوری اسلحه های غیرمجاز
توضیح: بر اساس گفته معاون طبیعی و تنوع زیستی سازمان حفاظت محیط‌زیست «بیش از یک میلیون اسلحه شکاری در کشور وجود دارد.» و «برای هر قبضه اسلحه در سال 20گلوله سهمیه اختصاص می‌یابد، این درحالی است که جمعیت کل گونه‌های چهارپای قابل شکار کشور اعم از آهو، کل، بز، قوچ ومیش 110هزار راس برآورد می‌شود».
اصغر محمدی فاضل گفته: «هر گلوله از 200ساچمه تشکیل شده و این به‌معنای آن است که 4000میلیون ساچمه، گونه‌های حیات وحش کشور را تهدید می‌کند؛ در واقع هر حیوان در معرض شلیک 36هزار ساچمه قرار دارد. به همین دلیل سازمان حفاظت محیط‌زیست با شکار به‌شدت مخالف است.» هرچند این مقام مسئول، تعداد سلاح شکاری را یک میلیون قبضه اعلام می‌کند اما منابع غیررسمی، تعداد سلاح‌های شکاری مجاز و غیرمجاز را بیش از دو میلیون و پانصد هزار قبضه اعلام کرده‌اند.
توجه داشته باشیم که ممنوعیت شکار به تنهایی کافی نیست و نمی تواند ضامن جان حیات وحش باشد. قاچاق و استعمال مواد مخدر هم همیشه ممنوع بوده و هست، حتی برای قاچاقچیان آن جرایم سنگین از جمله اعدام در نظر گرفته می شود اما آیا با همه این تفاسیر و برخورد های شدید صورت گرفته آیا میزان قاچاق و مصرف مواد مخدر کاهش داشته است؟
همچنین در یک سال گذشته حداقل 14 پلنگ کشته شده اند که هیچ کدام از این پلنگ ها با مجوز شکار صادره از سازمان محیط زیست شکار نشده اند و اصولی مجوزی برای شکار پلنگ نمی شود. این به آن معنی است که شکارچیان غیر قانونی که نیازی به مجوز و اجازه سازمان محیط زیست ندارند به مراتب قدرتمند تر و ویرانگر تر از شکارچیان مجوز دار هستند .