رئیس شورای شهر اصفهان عاملان خشک شدن زاینده رود را نفرین کرد
اکنون به جز کشاورزان شرق اصفهان، مسئولان نیز عاملان خشک شدن زاینده رود را نفرین می کند ولی بستر این رود، در اصفهان همچنان خشک است
برخی مسئولان اصفهانی، می گویند عاملان به وجود آمدن خشکسالی در زاینده رود را نفرین می کنند. عباس حاج رسولیها، رئیس شورای شهر اصفهان در جلسه این شورا گفته : ” عامل به وجود آمدن وضعیت زاینده رود را نفرین می کنم چرا که با این اوضاع نه تنها اقتصاد شهر به ریخته بلکه امرار معاش کشاورزان شرق را فلج کرده است.”
این ناله و نفرینها در حالی به آسمان رفته که میزان آب زاینده رود در قسمتهای غرب این رودخانه، نسبت به سالهای گذشته تغییری نکرده است.
یکی از کشاورزان منطقه پایین دست سد زاینده رود در گفتگو با خبرآنلاین تاکید می کند: “آب رودخانه، امسال نسبت به سال گذشته، بهتر شده و برای همین، کشاورزی منطقه پایین دست سد، رونق بیشتری گرفته است.”
با این حال، مسئولان اصفهانی، می گویند پروژه بهشت آباد که قرار بود قسمتی از آب کارون را به زاینده رود بریزد، اجرایی نشده و این موضوع، باعث خشکی زاینده رود در اصفهان شده است.
رییس شورای اسلامی شهر اصفهان با انتقاد از عملیاتی نشده پروژه بهشت آباد می گوید: ” دولت خود قضیه را دنبال کند و یا حداقل بگویند چه می خواهند بکنند تا حداقل بتوانیم جواب دغدغه های مردم اصفهان را بدهیم.”
به گفته عباس حاج رسولیها، خشک شدن زاینده رود برای مردم اصفهان بسیار گران تمام شده است: “جریان خشکسالی ادامه دارد، صنعت توریسم تضعیف شده، درآمد صنایع دستی به صفر رسیده، کشاورزی فلج شده و من عامل خشک شدن زاینده رود را نفرین می کنم.”
مطالب مرتبط:
پرونده خشکی زاینده رود در این وبلاگ
Tagged → featured
راستش من فکر نمی کنم با نفرین مشکل زاینده رود حل شود . باید یک فکر اساسی نمود . چند ماه قبل مطلبی به صورت گفتگو در مورد اجرای یک پروژه برای نجات زاینده رود خواندم . شاید اندیشیدن به پروژه هایی از این دست خیلی سودمند تر از ناله و نفرین آقای حاج رسولیها باشد . بقول معروف ” ز تعارف کم کن و بر مبلغ افزا ” ! البته من اطلاعی از چند و چون قضیه در مراحل بعدی و آیا اینکه این پروژه به مرحله عمل رسید یا مانند خیلی دیگر از پروژه هایی از این دست در نطفه خفه شد ، ندارم . اما حرف اصلی من آن است که کمی چشم از آسمان و دعا و نفرین برداشته و به نیروی مغز و فکر خود برای حل مسائل و مشکلات زمینی تکیه کنیم
پروژ‌ه‌ای برای نجات زایندهرود
پروژه مدیریت یکپارچه رودخانه زایندهرود توسط دکتر شهروز مهاجری و همکاران وی در مناقصه وزارت علوم آلمان مطرح شد. وزارت علوم آلمان نیز با پذیرفتن این پروژه، هزینه‌‌‌ای معادل سه میلیون یورو برای اجرای آن توسط کنسرسیوم آلمانی متشکل از دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی و شرکت‌های آلمانی با همکاری سازمان آب‌منطقه‌ای اصفهان در نظر گرفته است. در گفتگویی با دکتر شهروز مهاجری از جزئیات این پروژه پرسیدیم.
دکتر مهاجری مدیریت یکپارچه رودخانه یعنی چه؟مدیریت یکپارچه منابع آب، یک بحث علمی جدید درسطح دنیاست که از حدود ده سال پیش به این شکل جدید مطرح شده است. در آلمان هم زمان زیادی نیست که ما در این زمینه فعال شدیم.
مثال مشخصی در خاطر دارید؟بله. نمونه موفق، مدیریت یکپارچه آب رودخانه راین است. آلودگی آب این رودخانه در دهه‌های هفتاد و هشتاد میلادی به دلیل پساب‌های صنعتی بسیار بالا بود. مدیریت یکپارچه و صحیحی که برای این رودخانه در نظر گرفته شد در یک دهه به نتیجه رسید و در حال حاضر تا حدی است که در آن شنا هم می‌کنند.
البته در منطقه‌ای که راین عبور می‌کند بارش خیلی بیشتر از مسیر زایندهرود است.کمبود آب مسئله‌ای کمی است که برنامه‌ریزی را سخت‌تر می‌کند. در عین باید بگوییم که در کشورهای خشک و کم‌آب، مدیریت منابع آبی اهمیت بیشتری دارد.
فکر می‌کنید تا رسیدن به اهداف پروژه به چه زمانی نیاز دارید؟
پاسخ مشخص به این سوال سخت است. کمبود بارش در مسیر زایندهرود که به دلیل تغییرات اقلیمی سالهای اخیر مشاهده می‌شود و از سوی دیگر افزایش مصرف آب در منطقه مرکزی ایران که تا حدی زیادی از آب زایندهرود تأمین می‌شود فاکتورهای مهمی هستند که خلاف جهت پروژه ما حرکت می‌کنند. من امیدوارم که ما در یک دهه به نتیجه برسیم.
تأثیرات زیست‌محیطی پروژه شما چه خواهد بود؟
ببینید به نظر من رودخانه زایندهرود دیگر به صورت طبیعی وجود ندارد. بالادست این رودخانه سد زایندهرود درست شده که در فصل‌های مختلف برای مصارف گوناگون مثل مصارف کشاورزی بسته می‌شود به صورتی که رودخانه تقریبأ خشک می‌شود. در این شرایط تمام موجودات زنده از میکروارگانیسم‌ها گرفته تا ماهی‌ها همه می‌میرند.از طرف دیگر می‌بینیم که طبق کنوانسیون‌های محیط‌زیستی زایندهرود باید در نهایت مقدار مشخصی آب به باتلاق گاوخونی برساند تا این باتلاق که منابع زیستی ارزشمندی دارد و محل زندگی پرندگان مهاجر است زنده بماند. اما در سالهای اخیر آب به حدی کم شده که حیات این محیط اکولوژیک هم با خطر جدی روبرست. هدف مشخص ما در این پروژه زنده کردن زایندهرود است. و مورد مشخصی که بایستی با آن شروع کنیم کم کردن مصرف آب است.
تکلیف کشاورزان خرد‌ه‌ای که به آب رودخانه احتیاج دارند چه می‌شود؟
باید اشاره کنم که در زمینه کشاورزی ما پتاسیل بالایی برای صرفه‌جویی داریم. یعنی در بخش‌‌های مختلفی می‌توانیم با مدیریت صحیح، مصرف آب را کم کنیم. البته تنها مصارف کشاورزی نیست، مصارف شهری و برنامه‌ها و پروژه‌های استانی و کشوری هم شامل این برنامه می‌شوند.
دکتر مهاجری، اجرای این پروژه به همکاری کامل مسئولان ایرانی نیاز دارد. از این همکاری چقدر مطمئن هستید؟
ما با پروژه اصفهان در مناقصه وزارت علوم آلمان شرکت کردیم که حدود چهار سال پیش برگزار شد. وزارت علوم آلمان آن زمان یک بخش علمی به نام مدیریت یکپارچه آب افتتاح کرد و مناقصه‌ای با شرکت پروژه‌های مختلف برگزار کرد. ایده این پروژه از ما بود اما ما از روز نخست با سازمان آب‌منطقه اصفهان همکاری داشتیم و طرح پروژه را با تمام جزییات آن با همکاری آب‌منطقه اصفهان ریختیم. چون اگر طرف ایرانی از پروژه پشتیبانی نکند، کار معنا نخواهد داشت و تبدیل به یک کار علمی می‌شود که در نهایت شاید بتوان از آن یک کتاب نوشت.